"Matti Nykaenen. Życie to bal" - recenzja

@MarcinBB

Małysz miał to szczęście, w przeciwieństwie do Kamila, że skakał w ciekawszych do opisania czasach i miał wyrazistych rywali, więc same kulisy zrobiłyby pół książki. Jakaś tam książka o Adamie powstała, ale Adam nie był zadowolony, a poza tym nie pamiętam już czy miał na jej kształt jakiś wpływ czy czy napisano książkę o nim bez jego wiedzy i zgody.

@MarcinBB

Jeśli chodzi o Kamila Stocha to najciekawszą częścią do opisania byłaby jego kariera juniorska. Lata seniorskie Stocha w dobie obecnego błyskawicznego przepływu informacji są bardzo dobrze znane przeciętnemu kibicowi. Obawiam się, że nawet "zakulisy" w tym przypadku nie byłby nadzwyczaj ciekawe.

@Arturion

Właśnie nie, raczej na każdej stronie jest jakaś część. Na użytek swoich statystyk korzystam chyba z 5 czy 6 różnych stron internetowych związanych ze skokami - na jednej jest jedno, na innej co innego. Jakieś opracowania monograficzne nie byłby złe. W piłce nożnej takie publikacje istnieją, z roku na rok coraz więcej. W skokach narciarskich nie.

Biografie

"Skok do piekła" jest moim zdaniem świetnie napisany i niektóre fragmenty zapadają głęboko w pamięć. Dzięki tej książce odkryłem zupełnie innego Fortunę, niż znałem wcześniej z artykułów prasowych. Skoczek bez zarozumiałości opowiada o swoich chwilach chwały, szczerze i otwarcie o swoich upadkach i nałogu. Odkrywa też mnóstwo ciekawych sekretów i maluje autentyczny obraz tamtych czasów, które są przecież bardzo ważnym kontekstem jego opowieści. Do tego sporo ciekawych zdjęć. Nawet nie wiedziałem, że jestem takim szczęściarzem, dysponując jednym z tak nielicznych egzemplarzy z pierwszego wydania.
Natomiast biografia Hannawalda mnie znudziła. Choć przecież facet też wiele przeszedł w życiu. Materiał wyjściowy był ciekawy. Jakaś taka drętwa była. Być może to kwestia tłumaczenia? 300 stron a ja niewiele z niej zapamiętałem.
Natomiast uważam, że dobry autor mógłby napisać świetną książkę nawet na podstawie biografii Kamila, choć jego życie nie obfitowało w tak poruszające wydarzenia, jak w przypadku Fortuny, Fina czy Niemca. Przynajmniej ciekawą dla takich ludzi, którzy nie czytają nałogowo biografii. Nie każdy czytelnik potrzebuje skandali, by sięgnąć po biografię. Ale historia Kamila - od bycia owym wyczekiwanym cudownym dzieckiem polskich skoków, poprzez walkę z przerostem ambicji, wychodzenia z cienia wielkiego poprzednika i stygmat "następcy Małysza" aż do bycia na samym szczycie - też może być ciekawa i inspirująca dla wielu.
Szczególnie, gdyby Kamil i autor odważyliby się na ujawnienie odpowiednio dużej liczby wydarzeń zza kulis. Historii, o których na razie wiedzą tylko nieliczni.

@Kolos

Tabele i inne ciekawostki masz na każdej stronie poświęconej skokom i w Wikipedii. :-)

Swoją drogą to średnio lubię takie biografie sportowe. To niewiele albo i nic nie wnosi.

O wiele bardziej bym wolał opracowania encyklopedyczne, statystyczno-historyczne np. o Pucharze Świata, MŚ itd.

Innym słowy z tabelami wyników i ciekawostkami.

W tematyce skoków narciarskich niewiele jest takich opracowań.

@fridka1

To cena współczesnych czasów - sportowcy muszą być profesjonalistami do cna, bo inaczej szybko mogliby zapomnieć o sukcesach. Po za tym, dziś jest internet, media społecznościowe i dziś każdy najmniejszy element życia sportowca, najmniejszy skandalik zaraz jest wszystkim znany, opisywany gdzie się da. Dziś trudno o współczesnych sportowcach napisać ciekawą książkę bo i tak wszyscy, wszystko wiedzą i znają z interenu...

@Tomasz_Olejek

Na stronie redbulla jest po polsku :)

@Tomasz_Olejek

Wierzę na słowo.
Moi przodkowie mieli na tyle fajne bilateralne kontakty z Niemcami, że unikam tego języka.

@Arturion Film.

Tak, jest lepszy. :-) Znajdziesz go na YouTube (wyłącznie w języku niemieckim).

@Tomasz_Olejek

O Ahonenie to bym przeczytał chętnie. A co filmów o skoczkach... W młodości widziałam reportaż telewizyjny o Fortunie. Słaby był niestety. Głównie Fortuna mówił do mikrofonu trzymanego przez reportera, czasami na górze skoczni. Jak na górze, to po wypowiedzi skakał, a kamera go odprowadzała w sina dal. Z wypowiedzi wynikało, że stracił formę po pamiętnych Igrzyskach, ale żeby go nie przekreślać, bo ciągle trenuje, nie jest stary i wszystko przed nim. Taka jakby mini propaganda sukcesu. A kiedy to było? 1974-76 chyba te lata. Mam nadzieję, że ten o Schlirim lepszy?

@fridka1 Biografia Ahonena. Film o Schlierenzauerze.

Gdy napisałaś o "złych chłopcach", pomyślałem o Janne Ahonenie. Sprawdziłem, że w 2009 r. w Niemczech ukazała się jego autobiografia.
Poza tym na uwagę zasługuje film o Gregorze Schlierenzauerze, zatytułowany "Weitergehen". Pokazuje on, jak Gregor sobie radził w życiu po odniesieniu kontuzji w 2016 r. i po drastycznym (w porównaniu z zeszłymi latami) obniżeniu wyników sportowych.

@FankaPilcha

Otóż nikt go nie wybiela. Był bardzo złożony i prosty zarazem. Na pewno niełatwy w życiu codziennym. Wzorem sportowca też nie był, bo na kacu skakał często a i na bani mu się podobno zdarzało. Ale rację ma @fridka1 - takie postaci tworzą legendy, o takich bardziej niż o innych chcemy czytać. W większości.

@fridka1

Morgensterna też czytałem i zgadzam się całkowicie. Słaba i właściwie zbędna książka. Dla najzagorzalszych fanek może.

@Adrian D.

No to powinni wydać znów, bo kupić nie da się.

@Arturion

Co do śmiania się z takich spraw, mam zupełnie odmienne zdanie i tutaj raczej do porozumienia nie dojdziemy, skoro ani ty ani ja nie zamierzamy zmieniać swoich poglądów, więc lepiej tego nie drążyć.
Bardziej chodziło mi o idealizowanie czy wybielanie go ze względu na sportowe sukcesy, co moim zdaniem nie powinno mieć miejsca, nie o to o czym kto lubi czytać. Każdy sobie wybiera co chce.

@Arturion

Serio nie mam pojęcia o czym musiałby napisać Stoch, czego jeszcze nie wiem. Dzisiejsze pokolenie zawodników to nudziarze, profesjonaliści, zaprogramowane maszyny, zero spontanu, rywalizacji dwóch osobowości jak Jens i Matti czy Adam i Sven/Martin. Biografia Kojonkoskiego też była dostępna w Polsce. Mika, specjalnie na polski rynek, dopisał rozdział o Zakopanem. Hannawald zdecydował się wydać książkę po polsku gdy jego agent uświadomił mu, że większość jego obserwatorów w mediach społecznościowych to Polacy. Książka wyszła tylko po polsku i po niemiecku. Promował ją zresztą w Polsce jakieś 7 lat temu. O rywalizacji z Małyszem jest może jedno zdanie, więc jak ktoś oczekuje takiej myśli przewodniej to się rozczaruje.

@FankaPilcha

Stoch to świetny materiał na sportowca i męża, ale jego biografia byłaby równie fascynująca co książka telefoniczna. Nie chciałabym czytać co drugą stronę o "dobrej pracy". Tak to już jest, że sport nakręcają "źli chłopcy". Czytać o nich, a chcieć naśladować to dwie różne sprawy.

Przekartkowałam sobie biografię Morgensterna. Poziom pamiętnika 12-latki.Nie wiem po co pisać coś takiego. Biografia Hannawalda była bardziej dopracowana i miała zamysł, myśl przewodnią, pomoc osobom w depresji, to nie była książka "ploteczki zza kulis". Dużo tam było o historii skoków, dzieciństwie w NRD, TCS i późniejszych problemach psychicznych. Widać, że Sven dobrze dobrał współpracowników. Tego typu książka musi być z pomysłem, napisana odpowiednim językiem. W biografii Morgensterna tego zabrakło. Wracając do Mattiego, to nie chciałoby się dzielić z nim życia, ale jego życie to temat na kilka filmów i książek, takiego tematu się nie marnuje.

A ja chętnie przeczytam właśnie książkę o Nykanaenie.
Nie popieram tego co robił w swoim życiu i to nie chodzi o "wybranie go" jak ktoś pisał wcześniej.
Ale niezależnie od tego jakim był człowiekiem jego historia była ciekawa.

To tak jak z czytaniem kryminałów.
Nie popieramy mordowania innych ale lubimy sobie o tym poczytać :)

@Arturion

To bardzo dobra książka, kiedyś ją recenzowałem na tym portalu. Czy przeszła zupełnie bez echa? Nie powiedziałbym, choć na pewno zasługiwała na większy rozgłos. Pierwsze wydanie rozeszło się naprawdę szybko, więc pojawiło się drugie. Z tego co mówił Leszek wynikało, że jest zadowolony z tempa sprzedaży.

@Wojciechowski

A zatem jeśli książka przeszła bez echa, to albo była nic nie warta (w co nie wierzę), albo koledzy Leszkowi B. nie chcieli pomóc (w co też nie wierzę, bo znam takie sytuacje z autopsji - koledzy z mediów pomogą koledze zawsze, jak mogą - rzecz jasna), albo pan Wojciech podpisał głupią umowę, a wydawnictwo już zarobiło. Jest jeszcze jedna możliwość, że robią te książki tak naprawdę dla siebie i swoich kolegów. Byle nie stracić. Stąd małe nakłady i brak dodruków, gdy oferta w Internecie wyczerpana. Tak, czy owak jestem nierad, bo przynajmniej te trzy książki, których tytuły tu padły warte są zainteresowania bezwzględnie.

EDIT - Nykanena wydał SQN więc się przebija. Ale może i słusznie. Takich książek, o prawdziwych mistrzach nam potrzeba. I to nie pisanych na kolanach.

@Arturion

Tak, to syn tego boksera, nazywa się tak samo. Dziennikarz m.in. „PS” i „Sportu”, parę książek też napisał.

@Wojciechowski

Widzisz. Pracuję w branży od lat. I jako redaktor książek w wydawnictwie i jako dziennikarz, redaktor i inne w gazetach. Wiele lat jako recenzent (stąd znam wydawnictwa i kontaktowałem się z nimi, nawet dość niszowymi). No i teraz w bibliotece. Fall.. właśnie sprawdziłem. Lokalne wydawnictwo krakowskie wyspecjalizowane w sporcie. Już też krakowski SQN to dużo większa marka. Summarum: Robota na czysty, krótkoterminowy zysk - książki poważnie nie zaistnieją. Chyba, że któreś z większych wydawnictw kupi prawa. Ale wydali m.in.
- Wojciech Szatkowski, Od Marusarza do Małysza.
- Wojciech Szatkowski, 150000 kilometrów narciarskiej przygody Józefa Łuszczka.
Te można jeszcze zamówić. Fortuny nie ma w ofercie.

EDIT - więc W. Fortuny szukajmy na Allegro itp.
EDIT2 - Leszek Błażyński? Był chyba taki bokser za komuny.

@Arturion

Nie wiem sam, za tą książką stało Wydawnictwo FALL, ale była w sprzedaży wyłącznie przez internet (coś chyba jeszcze rozprowadzał na własną rękę autor, Leszek Błażyński). Przeszła prawie bez echa.

@Wojciechowski

Fakt. Pracuję w bibliotece i na oczy nie widziałem. Ciekawe czemu? Na własny koszt wydał i nie ma jak kolportować? Czy też 200 egz. zrobił dla znajomych? A jego życiorys to materiał... Z tym, że on nie mówi wszystkiego, choćby o swoim życiu w l. 70. Myślę, że i tu "zadbał o wizerunek". Matti ma tę przewagę, iż nie żyje... Tfu! Fatalnie zabrzmiało, no ale tak. Znajomi mogą coś dodać i nieznajomi także.
EDIT - po prawdzie to i o Marusarzu i tamtym pokoleniu mogłyby już powstać fajne książki. Coś czytałem za komuny, ale to były tylko takie niewielkie teksty, głównie w prasie.
A o Stanisławie Bobaku szybko się nie spodziewam. Chyba, że jakiś dziennikarz z zacięciem reporterskim się za temat weźmie.

@Janeman

Choć niestety niszowa, nie trafiła nawet do księgarń.

@Arturion

Taka biografia polskiego skoczka już powstała : Fortuna - Skok do piekła.

@FankaPilcha

Mówię o niebanalnym życiorysie. I w związku z tym atrakcyjną książką. Nie tylko dla fanów skoków.
A z tym katowaniem, to nie wiadomo, bo oboje byli pijani w sztok.
Piszesz: "Ja jednak sto razy bardziej wolę tego ,,nudnego, monotonnego" Stocha i każdy zdrowy na umyśle człowiek wybrałby tak samo". No niby i ja też... Ale mam wrażenie, że gdy ludzie nie mają już luzu i nie potrafią (bądź boją się) śmiać się z wszystkiego, to świat przestaje być dla ludzi, a zaczyna być dla klonów.

@Arturion

Jak katowanie żony jest dla ciebie wyznacznikiem fajności to gratuluję wyboru idola. Ja jednak sto razy bardziej wolę tego ,,nudnego, monotonnego" Stocha i każdy zdrowy na umyśle człowiek wybrałby tak samo.

Przede wszystkim fajna książka o fajnym człowieku. Nie był "łatwy w obsłudze", ale - jak to mawiali - był sobą.
"...uderzał jej głową o podłogę i próbował udusić ją paskiem od płaszcza kąpielowego. Matti bronił się, mówiąc, że żona sprowokowała go drwinami". Każdy mógłby się wqrwić. ;-)))

EDIT - ciekawe, czy o którymś z polskich skoczków można by napisać tak barwną biografię. Nie liczę pokolenia Marusarzów, bo im "pomogła" w biografii wojna. Myślę, że tak, tylko, czy ktoś się odważy?
Wraz z @fridka1 doszliśmy kiedyś do wniosku, że biografia Kamila Stocha to byłaby ciekawa jak książka telefoniczna... ;-)
No i nie byłbym sobą, gdyby nie napisał, że od formy: "Miki Kojonkoskiego" wolałbym choćby "Mikiego Kojonkoski". ;-P

zamówiona

j.w.
:-)