Wznowiono budowę skoczni olimpijskich na Pekin 2022
Po kilkutygodniowej przerwie wznowiono budowę skoczni olimpijskich, na których będą rywalizować skoczkowie narciarscy w ramach igrzysk w Pekinie w 2022 roku. Za sprawą epidemii koronawirusa obiektów nie da się prawdopodobnie oddać do użytku w terminie, który w ubiegłym roku wyznaczyli sobie odpowiedzialni za powstanie skoczni.
Miejsce budowy skoczni w Zhangijakou opustoszało w styczniu z powodu zagrożenia, jakim stał się koronawirus. Prace zostały zawieszone, a budowniczowie odesłani do domów. 12 marca wznowiono roboty. - Jesteśmy obecnie podzieleni na kilka zespołów - mówi Xi Xiaodong jeden z nadzorujących projekt budowy skoczni w rozmowie z Chinanews.com - Osobno pracują osoby odpowiedzialne za konstrukcje stalowe, osobno za obróbkę drewna, osobno pracują spawacze. Wszyscy pracownicy przed podjęciem pracy obowiązkowo mierzą temperaturę, a na placu budowy nie mogą pozostawać dłużej niż osiem godzin.
Budowa skoczni od samego początku co rusz napotykała na różnego rodzaju przeszkody. Pierwsze prace ziemne rozpoczęto jesienią 2017 roku, jednak długa i nadzwyczaj mroźna zima spowodowała, że działania na placu budowy centrum nordyckiego Kuyangshu, w skład którego wejdą skocznie narciarskie o punktach konstrukcyjnych K-95 i K-125, została wstrzymana do maja 2018 roku. Wówczas postawiono sobie za cel, by pierwsze skoki na przyszłych olimpijskich arenach można było oddać w grudniu 2019 roku. Założonego planu nie udało się zrealizować, szybko określono budowę skoczni najtrudniejszą pod względem technicznym konstrukcją do zrealizowania w procesie przygotowań do igrzysk olimpijskich. W ubiegłym roku padła deklaracja, że otwarcie skoczni nastąpi w czerwcu 2020 roku. Z powodu ostatnich wypadków szansa na dotrzymanie tego terminu jest minimalna. W sezonie 2020/21 w Chinach po raz pierwszy mają odbyć się zawody Pucharu Świata stanowiące próbę przed zaplanowanymi na 2022 rok igrzyskami olimpijskimi.
Skocznie narciarskie będą swoim kształtem przypominać Ruyi czyli chińskie berło, które nie jest jednak atrybutem władzy, a talizmanem mającym zapewnić szczęście, dobrobyt i spełnienie marzeń. W dziełach sztuki chińskiej od pradawnych czasów Ruyi pojawia się jako narzędzie, którym posługują się bogowie, niebiańscy urzędnicy lub dzieci.