Okiem Samozwańczego Autorytetu: Astrolog Gwiazd Czesanych Wiatrem Historii

Kraft, Kraft, Kraft. Wszędzie Kraft. Kraft zdobył już Kryształową Kulę, wygrał na luziku Raw Air i lideruje w klasyfikacji pucharu świata w lotach. Kraft bije kolejne rekordy - ma 43 zwycięstwa i 118 podiów, śrubując rekord wszechczasów.

Mamy już wyłonionego zdobywcę Pucharu Świata w Skokach Narciarskich Mężczyzn 2023/2024. Stefan Kraft jako czwarty w historii wygrał klasyfikację generalną po raz trzeci. Przy czym dwaj skoczkowie - Matti Nykänen i Adam Małysz - oczywiście - sięgnęli po to trofeum cztery razy w karierze. Andreas Goldberger zatrzymał się na trzech. Czy jego młodszy krajan też na trzech się zatrzyma? Zobaczymy. Kraft, zgodnie z oczekiwaniami, wygrał  - też po raz trzeci w karierze - Raw Air. Tu w ogóle jest gigantem, bo na siedem edycji tylko dwa razy nie stał na podium. Austriak umocnił się też na pozycji lidera klasyfikacji lotów. Wygląda na to, że jedynym trofeum, jakiego nie zdobył tej zimy, będzie Złoty Orzeł za Turniej Czterech Skoczni.

Jeśli chodzi o ten sezon, to ma już 20 podiów, w tym 13 zwycięstw. Może zatem jeszcze wyrównać rekordy Petera Prevca z sezonu 1015/2016. Jeśli chodzi natomiast o całą karierę, to tylko 3 zwycięstw mu brakuje, by wyprzedzić pod tym względem Latającego Fina, na razie jednak wciąż zajmuje w klasyfikacji wszechczasów trzecią pozycję. Natomiast pod względem podiów już dawno jest liderem, ale podczas Raw Air przebił w ich ilości Sarę Takanashi, która ma ich na koncie obecnie 116. Reasumując - tym sezonem Stefan Kraft udowodnił, że jest żyjąca legendą skoków narciarskich. 

Drugi w norwerskim turnieju był Peter Prevc, który na podium (oczywiście drugim jego stopniu) stał tylko raz. Ale Raw Air to Raw Air, decydują małe punkty, a tych Pero natrzaskał aż miło. Za tydzień Słoweniec zakończy swoją piękną i obfitująca w sukcesy karierę skoczka na własnym terenie - w Planicy. Zakończy ją z podniesioną głową, bo po sezonie w którym udowodnił, że nadal jest skoczkiem ze ścisłej światowej czołówki.

Prevc będzie w tym lepszym humorze, że w Planicy swoją Kryształową Kulę odbierze jego młodsza siostra - Nika. Dziewiętnastoletnia zaledwie skoczkini (spróbujmy sobie wyobrazić dziś dziewiętnastolatka wygrywającego puchar świata mężczyzn) też zapewniła sobie to trofeum podczas Raw Air. I choć nie zdominowała zimy tak jak Kraft, to nie ulega wątpliwości, że jest najlepszą zawodniczką sezonu. Wygrała Turniej Dwóch Nocy (żeński odpowiednik TCS), wygrała siedem konkursów, cztery razy była druga. Tylko dwa razy  zakończyła zawody poza czołową dziewiątką. Paniom do rozegrania pozostał już tylko jeden konkurs, który nic nie zmieni w czołówce. Na podium zimy obok Niki Prevc staną Eva Pinkelnig i Yūki Itō.

Ale wróćmy do panów. Daniel Huber przed Turniejem Raw Air zajmował 27. miejsce w pucharze świata, współdzielone zresztą z Clemensem Aignerem. W Norwegii niemal potroił swój dorobek punktowy i awansował na 18. pozycję. Nic dziwnego, skoro skakał tak znakomicie, że zajął w rowerku trzecie miejsce. Przez sezon skakał nieregularnie, bo Andreas Widhölzl nie zawsze widział go w składzie na puchar świata. Tymczasem końcówkę ma piorunującą. Nie licząc wpadki w niedzielnym konkursie w Oslo, gdzie bardzo pechowo trafił na naprawdę trudne warunki, konkursy Raw Air kończył w czołowej dziesiątce. A na Vikersundbakken był drugi i wygrał. Było to odpowiednio jego piąte i szóste podium w karierze.

Na dziewiątym miejscu zakończył norweski turniej Aleksander Zniszczoł. Pomyślmy, jak mogłoby być pięknie, gdy nie wpadka w  rozegranym w kuriozalnych warunkach konkursie w Oslo, gdzie przegrał z wiatrem, nie z rywalami. Piąte miejsce jak najbardziej byłoby w zasięgu. Niestety wiślaninowi nie udało się powtórzyć sukcesu z Lahti i ani razu nie stanął na podium konkursu, choć przecież pokazywał bardzo dobre skoki na treningach czy w prologach. Ma za to na osłodę nowy rekord życiowy - 243 metry. 

Jak widać, od kilku już lat nie dane nam było cieszyć się jakimś fajnym, nowym rekordem życiowym Polaka. Rok temu, owszem pobił swój rekord Paweł Wąsek, ale umówmy się, że 216,5 metra w Planicy na nikim już nie robi wrażenia. Co innego 243 metry. To 34. wynik wszechczasów. Takie życiówki mają skoczkowie nie byle jacy - Rune Velta, Richard Freitag, Manuel Fettner czy Daiki Itō. A skoro już zaczęliśmy tabelki, to lećmy z nimi dalej:

W powyższej tabelce znajdziecie zestawienie najlepszych skoczków weekendu lub turnieju, oraz wszystkich sklasyfikowanych w pucharze świata Polaków, bez względu na to, czy ostatnio skakali, czy nie.

Jeli ktoś, patrząc na tę tabelkę, życzy Peterowi Prevcowi zwycięstwa po tych czterech drugich miejscach, to niech pochyli się też ze współczuciem nad losem Michaela Hayböcka. Austriak ma na koncie jedno trzecie miejsce wywalczone w Innsbrucku a potem pięciokrotnie już zajmował czwarte miejsce, ostatnio w Oslo. Choć kolektywnie to Austriakom podiów nie brakuje - podczas Raw Air czterech z nich stawało na podium a rzeczony Hayböck o nie się otarł.

Zasady Plastikowej Kulki możecie znaleźć w tym felietonie. Warto zauważyć, że do walki o Plastikową Kulkę włączył się czwarty z regularnie skaczących Finów. I nie jest bez szans. 

Cytat zupełnie na temat:

"Może się to skończyć trzydziestym miejscem, ale jak się leci bokiem, to trudno, żeby oddawać jakoś dużo lepsze skoki"

Igor Błachut o Maćku Kocie

Cytat zupełnie nie na temat: 

"Zanim zdecydujesz się na jakiś krok, sprawdź, czy masz nogi."

Alfred Szklarski

Tak więc, proszę wycieczki, docieramy do ostatniego przystanku sezonu. Ale to zleciało, nie? Niby długa zima, niby wyniki Polaków takie, że niech ten sezon się już jak najszybciej kończy, a jednak jak człowiek pomyśli, że jeszcze tylko jeden tydzień ze skokami... Ech. Jak każe uświęcony wieloletnią tradycją zwyczaj, ostatni ów przystanek, na który dotrze nasz wesoły pociąg, to Planica. A w Planicy tylko dwie rzeczy są pewne. Jakie? To są rzeczy tak tajne, że nie mogę Wam powiedzieć. To znaczy mógłbym, ale musiałbym Was potem zastrzelić.

Co? A, tytuł? Nic mi dzisiaj nie przychodziło do głowy, to dałem taką frazę, którą zapamiętałem z "Porwania Baltazara Gąbki". Tak, mężczyźni to duże dzieci. 

Ceterum autem censeo notas artifices esse delendas.

***
Felieton jest z założenia tekstem subiektywnym i wyraża osobistą opinię autora, nie stanowiąc oficjalnego stanowiska redakcji. Przed przeczytaniem tekstu zapoznaj się z treścią oświadczenia dołączonego do artykułu, bądź skonsultuj się ze słownikiem i satyrykiem, gdyż teksty z cyklu "Okiem Samozwańczego Autorytetu" stosowane bez poczucia humoru zagrażają Twojemu życiu lub zdrowiu. Podmiot odpowiedzialny - Marcin Hetnał, skijumping.pl. Przeciwwskazania - nadwrażliwość na stosowanie językowych ozdobników i żartowanie sobie z innych lub siebie. Nieumiejętność odczytywania ironii. Nadkwasota. Zrzędliwość. Złośliwość. Przewlekłe ponuractwo. Funkcjonalny i wtórny analfabetyzm. Działania niepożądane: głupie komentarze i wytykanie literówek. Działania pożądane - mądre komentarze, wytykanie błędów merytorycznych i podawanie ciekawostek zainspirowanych tekstem. Kamil Stoch ostrzega - nieczytanie felietonów Samozwańczego Autorytetu grozi poważnymi brakami wiedzy powszechnej jak i szczegółowej o skokach.

P.S. Kochani, nie karmcie mi tu trolli. Ja też się będę starał.