Strona główna • Artykuły

Skoki narciarskie – Jak to działa - czyli jak to możliwe, że oni tak daleko skaczą? - cz.2

2007-04-05 02:36

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, jak to jest możliwe, że na nartach można skoczyć nawet 239 metrów? Dwie deski, jeden człowiek i odpowiednio wyprofilowany pagórek.

Zobacz część pierwszą artykułu »

3) Wybicie z progu

Parafrazując wypowiedź naszego najlepszego skoczka Adama Małysza można powiedzieć iż najważniejszy jest odpowiedni nacisk na próg. To tutaj najczęściej popełniane błędy mszczą się sromotnie na zawodnikach nie pozwalając im na oddanie skoku o zadawalającej odległości ale i również mające wpływ na czystość skoku .

Nie każdy kto ma silne nogi potrafi daleko lecieć. Dlaczego? Sposób odbicia na progu ma istotny wpływ na kierunek siły złożonej z siły wybicia i prędkości skoczka na progu.

Ten kierunek powinien być zgodny z torem lotu, który powinien utrzymać skoczek po wybiciu. Jeśli skoczek nie będzie miał odpowiedniej prędkości lub siły wybicia tor ten nie będzie miał kształtu odpowiednio dużej paraboli. Natomiast jeśli skoczek ma większa siłę i uzyska większą prędkość, tor ten będzie o paraboli większej przez co skok będzie dłuższy.

Wpływ na tor lotu ma jeszcze wiatr opór powietrza i wiry tworzące siłę nośną. Dlatego parabola ta wydłuża się lub skraca w zależności od tych czynników.

Sposoby wybicia.

Wybicie z progu powinno być skierowane zarówno ku górze jak i do przodu. Miedzy tymi kierunkami trzeba zachować równowagę, by odbicie było skierowane pod odpowiednim kątem. Zaraz po wybiciu skoczek musi zmienić sylwetkę. Musi to się odbyć w sposób płynny. Aby się dobrze wybić należy mieć odpowiednią pozycje dojazdową a biodra wraz z tułowiem powinny razem współgrać, aby zawodnik płynnie „nakładał się na narty utrzymując ruch po okręgu. Już w tej fazie trzeba wziąć poprawkę na wiatr. Gdy wieje z tyłu skok powinien być oddany tak, aby zamiast przeszkadzać pomógł na osiągnięcie dalszego skoku. Trzeba wtedy wybić się pod innym kątem, niż gdy wiatr wieje z przodu. Stosownie do kierunku i siły wiatru trzeba też wydłużyć lub skrócić fazę przejścia skoczka do pozycji lotnej, ukształtowanej w literę V. Tak naprawdę skoczek nie zastanawia się nad tymi elementami podczas wykonywania skoku a próbuję oddać skok wyuczony na treningach. Podczas odbicia skoczek najpierw zaczyna prostować nogi podnosząc tułów, po czym nakrywa biodrami narty kierując je ku przodowi i kończąc w tym momencie prostować kolana. Prawidłowe odbicie powinno być wykonane tak, aby ciało skoczka wykonywało ruch obrotowy po paraboli lotu. Aby taki ruch dobrze wykonać, należy mieć odpowiednie ułożenie ciała jeszcze przed oddaniem skoku - w pozycji dojazdowej. Ważne jest przy tym odpowiednie wyważenie i umiejscowienie środka ciężkości. Część skoczków leci nad nartami pozwalając nartom lecieć równolegle do wyjścia z progu a niektórzy zadzierają narty w górę. Są też tacy, którzy atakują próg agresywnie jadąc z przodu i wybijając się pod ostrym kątem.

Matti Hautameki Pragelato (Eurosport)

Thomas Morgenstern Igrzyska Olimpijskie w Pragelato 2006 (Eurosport)

Michael Uhrmann PŚ 27 styczeń 2007 Schattenbergschanze Schanze (TVP1)

Autor: Krzysztof Kędzierski, Opracowanie: Marcin Hetnał

Dziękuje za pomoc Kazimierzowi Bafi.

Źródła:

Informacja własna

Symulator Faktu www.itvp.pl

Laboratorium www.itvp.pl

www.skijuping.pl

www.pzn.pl

http://www.fis-ski.com/data/document/masstabellede.pdf