Skocznia Rukatunturi leży w centrum sportów zimowych Finlandii - Ruka. Położenie w pobliżu koła polarnego sprawia, że w Ruce niemal przez cały rok leży śnieg i panuje przeraźliwy mróz. Wszystko to powoduje, że Ruka jest doskonałym miejscem do uprawiania sportów zimowych i przede wszystkim skoków narciarskich. Sezon narciarski trwa tam przez 200 dni w roku.
W mieście znajduje się 5 skoczni, oprócz obiektu o punkcie HS142 znajduje się tam także skocznia HS70, która pokryta jest igelitem oraz trzy mniejsze obiekty treningowe. Jako że śnieg leży tu przez większą część roku, jest to znakomite miejsce treningowe. W Ruce w latach 2002-2011 miała miejsce inauguracja zimowego cyklu Pucharu Świata. Obecnie obiekt Rukatunturi jest stałym punktem najważniejszego cyklu w skokach narciarskich, a czasami gości również Puchar Kontynentalny. Warunki klimatyczne są tu idealne, aby rozegrać pierwsze zawody sezonu. Trudno przygotować szybciej skocznię do zimowego skakania gdzieś indziej niż w Ruce. Odwieczną zmorą organizatorów są jednak silne podmuchy wiatru, które niemal corocznie towarzyszą pucharowej rywalizacji na skoczni Rukatunturi.
Położenie Ruki na dalekiej północy sprawia, że zawody tam organizowane należą do niezwykle trudnych dla zawodników, nie tylko przez silny wiatr, ale przede wszystkim przez przeraźliwe mrozy sięgające -30 stopni, co w porównaniu z silnym wiatrem powoduje, że zawodnicy zaraz po oddaniu skoku uciekają do ogrzewanych pomieszczeń. Takie warunki są niezwykle trudne dla kibiców i sprawiają, że na konkursach w Ruce przeważnie jest ich niewielu.
Skocznia w Ruce należy do największych dużych obiektów na świecie, zaraz po Willingen, gdzie bezpiecznie można oddawać skoki nawet na granicy 150 - metrów (rekord skoczni - 150,5 m; oficjalny - 147 m). Jednak zdarzały się na tym obiekcie już dalsze skoki, m.in. skoki ponad 150 metrowe Sigurda Pettersena, Adama Małysza, Janne Ahonena oraz fińskich juniorów, którzy na wewnętrznych treningach przy wysokiej belce osiągają niebotyczne odległości.
Podczas inauguracji sezonu 2003/04 groźnie wyglądający upadek zaliczył Austriak Thomas Morgenstern. Na szczęście młodemu zawodnikowi nic się nie stało. Mając w pamięci ten wypadek FIS na początku sezonu 2004/05 zaleciło budowę wokół zeskoku siatki zapobiegającej podmuchom wiatru, która w rzeczywistości na nic się zdaje...