Krajowe puchary w Niemczech i Norwegii

@dejw

Forma juniorów jest na ogół bardziej niestabilna. Pokazuje to przykład Domena Prevca. Ma pełno wyskoków. W 2016/2017 był o kilka stopni w generalce wyżej od najstarszego ze swoich braci, w 2017/2018 - jak już startował - to stosunkowo częściej nie punktował, a w 2018/2019, kiedy Peter był zaledwie cieniem samego siebie, wyżej od Domena plasował się jedynie Zajc. W tym samym sezonie potrafi zarówno wygrać, jak i skończyć konkurs na 50. miejscu albo nawet się nie kwalifikować.

Z kolei starsi częściej prezentują równy poziom. Simonowi Ammannowi największe sukcesy zaczęły przychodzić później, ale jednak w swoim najlepszym sezonie regularnie stawał na pudle. Wyjątkiem potwierdzającym regułę jest zaś Schlierenzauer, którego forma już w wieku 16-18 lat była równa, a nawet regularnie wygrywał. Tak często, że już się Austriak wypalił.

Tak czy owak, zawszę będą jakieś wyskoki. Gdyby dobre wyniki zdobywali cały czas ci sami skoczkowie, większość obecnych fanów skoków by się znudziła.

@Oczy Aignera

Wątpię, on raczej wciąż jeszcze walczy - dopiero w połowie lutego tego roku zaleczył przewlekłe problemy z kolanem na tyle, że był w stanie wrócić do rywalizacji, pojawił się na FC no i tam był sportowy dramat, ale za to zimę zakończył pozytywnym akcentem i wygraną w krajowym Pucharze. To że jest na ten sezon przypisany do grupy wsparcia DSV sugeruje, że chce jeszcze dać sobie chociaż jedną szansę, no ale niestety te wyniki wrześniowe ma bardzo słabe.

@dejw

Marinus Kraus już raczej nie traktuje skoków w pełni profesjonalnie. On na pewno zdaje sobie sprawę z tego, że w tym sporcie wiele nie ugra.

Równając do RAChallenge, Johansson wciąż podtrzymuje swój solidny poziom, więc na tym tle warto docenić wyniki Westerheima, oraz wyskoki kolejnych juniorów: Joergensena z niedzieli i Vikana z soboty. U Norwegów jak to u nich bywa, szczególnie na LH, następuje spore tasowanie juniorów, często wyskakują nowe nazwiska w czołówce. Za to z kolei już nieco bardziej znany Baarset, uczestnik ostatnich MŚJ, gdzie wyskakał 4 miejsce z drużyną, oraz mający prawo startu w PŚ był dwukrotnie wyraźnie ostatni.

U Niemców, na nieobecności ponad połowy kadry B startującej w Wiśle (plus nieobecny Maerkl) skorzystali juniorzy, obsadzając całe podium na NH, do tego świetnie w młodszej kategorii wypadł Grundmann. Najsolidniej i najrówniej z tej ekipy we wrześniu wygląda Spiewok. Wciąż można mieć jednak uzasadnione wątpliwości co do jakości tych wyskoków, widząc jak zweryfikowali się na zeszłotygodniowym Alpenie, oraz że na początku września w Berchtesgaden ogólnie wypadli słabiej niż Roth, czy Sell którzy w Wiśle skakali jak skakali.
Po długiej przerwie spowodowanej urazem stawu skokowego i komplikacjach z jego leczeniem na arenę krajową powrócił Lisso - nie był to powrót zbyt okazały. Jeszcze gorzej wygląda sytuacja z formą Krausa.

Claudio Haas

Po ocenach sędziowskich można stwierdzić, że Claudio Haas ten rekordowy skok wykończył ładnym lądowaniem. Ciekaw jestem, co ten zawodnik będzie pokazywać w przyszłości. Obecnie jego forma często się waha, co w zasadzie jest charakterystyczne dla młodych sportowców.