Seria próbna w Lillehammer - Vilberg najdalej, bardzo dobrze Polacy

Ravi

Tylko czy ja nadążę znów za Tobą ? :)

Ostatnio troche mam problemów i mniej tu zaglądam ale jak tylko mam siłę, to jestem , lecz nie na długo ,

jesli pojawi się następna część o Adamie na co bardzo liczę , może wpisz mi w jakimś komentarzu , tam na tej stronie gdzie ewentualnie szukac mam.
Miło cię widzieć i czytac te piękna hostorię.
Pozdrawiam :)

Znowu lepiej w seri próbnej niż w konkursie - staje się to już naszą letnią tradycją.
Seria próbna - 3,10,12,18,20,38
Konkurs ------ 5,11,12,33,34,42

@Fanka

Ja również Ciebie pozdrawiam.

Po prostu nie mogłem już wytrzymać nawet teraz, latem, kiedy Adam tak fenomenalnie ponownie odlatuje w te swoje niedostępne dla pozostałych skoczków przestworza...

Jeśli ktoś ma ochotę na czytanie polecam tę stronkę , pod moim nickiem , tam są wszystkie części i historia Adama Malysza ,
autorstwa Raviego.
:)

@Ravi pieknie napisane!

Ravi

Powróciłeś ?
Jak dobrze cię widzieć ponownie , piękne to co napisałeś , i zaraz znajdzie sie tak gdzie być powinno.
Pozdrawiam Cię !

Między dniem a nocą

Tak to już bywa, że my, ludzie, w tej całej swojej opieszałości, niedocenianiu tego, co mamy, machaniu ręką na rzeczy niezwykłe, bo te swoją codziennością, zaczeły się wydawać pospolitymi, staramy się niekiedy pięknie, chociaż pewnie i trochę przez przypadek wykorzystywać ową przypadłość - może czasami w sposób groteskowy, może na początku śmiejąc się z samych siebie, lecz kiedy zaczynamy rozumieć nowopowstałą niecodzienność, której jesteśmy kreatorami, zaczynamy bić sobie brawo.

***

Tak było pewnie także z samymi skokami na tym zielonym, letnim puchu, któremu fachowcy nadali miano igielitu.
Bo jak niby można wyjaśnić, że nagle, niewiadomo skąd komuś przyszło do głowy jeździć latem na nartach,

nie mówiąc już nawet o skakaniu na nich... (!?)

To coś, jakby zabronić liściom, by pojawiały się wiosenną porą znowu na drzewach, jakby wyciąć z kalendarza owe 8 miesięcy - od kwietnia do listopada, jakby udawać, że nie ma pór roku, że nie ma sensu twierdzenie, iż mamy zimę, bo zimę mamy przecież cały czas.

Tak, zimę mamy cały czas, cały czas...

Bo dla prawdziwych kibiców zima w pewnym sensie nie jest już czasem mrozów, bożonarodzeniowych przygotowań, zasp śnieżnych tańczących w porywistym wietrze dookoła naszych domów.

To moment, gdy zasiadamy przed telewizorami w każdy weekend i podziwiamy ludzi, którym zamarzyło się naśladować ptaki,

którzy owo marzenie spełnili.

I akurat tak się składa, że wśród tychże ludzi jest ktoś, kto do tegoż właśnie ideału ptaka zbliżył się najbardziej, ktoś, kogo w tym całym podobieństwie z ptakiem można nawet pomylić.

Na imię mu Adam.

On widocznie także myśli, że cały czas pada śnieg.
On pokazuje, że tak naprawdę nigdy wszystkiego nie wygramy, ale warto wierzyć w to, że tak może się stać, bo tylko wtedy staniemy się szczęśliwi.
On, w tym nieskończenie krótkim urywku czasu zwanym teraźniejszośćią, urywku, będącym takową chwilą między dniem, a nocą, udowadnia nam, że ta, cała, nieznana, opatulona nocną poświatą przyszłość może być jeszcze piękniejsza niż nawet najbardziej słoneczne dni staruszki przeszłości.

Tak też będzie...

...bo On na szczęście w przeciwieństwie do innych ptaków nie odleci niebawem do ciepłych krajów.

no i tak jak sie mozna bylo spodziewac...w konkursie nasi pokazali swoje prawdziwe mozliowsci...i tylko trzech weszlo do 30...jedynie Skupien skacze przyzwoicie i rowno..reszta skacze w kratke..i do tego jeszcze na kiepskim poziomie.

Ogólnie konkurs stoi na dość wysokim poziomie pomimo średniej obsady to dobrze.

Clint Jones

Brawo Clint!!!