Nie zapomnijmy, o tych, którzy odeszli

Śmierć ich wszystkich jest dla mnie wielką tragedią. Nikt z nas nie jest wieczny, ale niech wieczna będzie pamięć o nich, o ich osiągnięciach, dokonaniach, wzlotach, upadkach, niech w naszej pamięci wyryte na zawsze pozostaną ich słowa, pasja, zaangażowanie, ich ciepłe uśmiechy, gesty.....
@JPW2
Pięknie napisane ja zgadzam się w 100%. Ciało to tylko otoczka, ale to co robimy, kim jesteśmy naprawdę jest wieczne. Każdy z nas jest kimś ważnym i każdy z nas pozostawia coś potomnym dla świata. Warto o tym pamiętać. Bo życie składa sie z chwil, a każda z nich jest ulotną.

Artykuł w porządku, ale, gwoli ścisłości: exegi monumentum aere perennius - WZNIOSŁEM pomnik trwalszy niż ze spiżu.

Bar u Bociana - dawno tam nie byłem, ale myślę, że interes prowadzi dalej żona lub ktoś z rodziny.
Co do tematu newsa - to właściwie dziś jest radosne święto Wszystkich Świętych a Wspomnienie Zmarłych jest dopiero jutro, ale w społecznej świadomości te dwa dni jakoś się zlały w jedno.

jeszcze chyba pan Torbjoern Yggeseth zmarł jakoś na początku 2010, bardzo dobry skoczek, później działacz.

ogólnie

Przykre, ale co roku ktoś odchodzi. Najbardziej szkoda Nurowskiego, bo znalazł się jak 95 innych osób o złym czasie i na złym miejscu. Mam tylko nadzieję, że kiedyś się dowiemy co tak naprawdę się wtedy stało:-(

*** Komentarz zmodyfikowany przez Moderatora(11298), 2010-11-01 13:03:37 ***

MarcinBB

No faktycznie jest pod newsem o wizytacji Hoffera w Wiśle
Aż się dziwie że przeoczyłem, bo zawsze czytam twoje komentarze ;]
A nie wiesz co sie dzieje teraz z barem u bociana?

Mimo upływu czasu wciąż jakoś trudno mi się pogodzić ze śmiercią Piotra Nurowskiego. W ciągu tych kilku miesięcy pokazano tyle przeróżnych materiałów, wywiadów. Zawsze uśmiechnięty, pogodny i niezwykle serdeczny człowiek. Chyba jeszcze nie do końca dotarło do mnie, że jego już nie ma. Nadal mam w pamięci jego szczęśliwą twarz i tą niesamowitą radość z polskich medali w Vancouver. Kiedy był po prostu kibicem i cieszył się jak dziecko. Polscy sportowcy stracili swego najwierniejszego kibica. I mam tylko nadzieję, że mimo upływu czasu pan Piotr na zawsze pozostanie w sercach i kibiców i sportowców.
Ktoś kiedyś powiedział, że nie ma ludzi niezastąpionych. To chyba największe kłamstwo w dziejach świata.

@MarcinBB

Niech Ci będzie. Ale temat newsa blisko spokrewniony z filozofią śmierci :)

@kuba

Uznaliśmy, że nie jest to temat na newsa, Pan Tadeusz był jednak postacią prywatną, nie publiczną. Nie wiedzieliśmy, czy jego rodzina życzyłaby sobie tego. Pisałem o tym w komentarzu pod którymś z artykułów 23 czerwca.
@czarnylis
Może i tak, ale nie rozpętuj tu teraz dyskusji teologicznych. Jeszcze nam tu brakuje kłótni o istnienie życia po życiu :-)
I na pewno każdy by wierzył, że na pewno przekona wszystkich i rozstrzygnie spór raz na zawsze :-)

Wspomnijmy też zmarłego austriackiego kombinatora norweskiego Alfreda Rainera, gdyż kombinacja norweska jest tak bardzo bliska skokom narciarskim.

MarcinBB

Naprawdę zmarł Pan Tadeusz?!
No teraz jestem zły że nie napisaliście nic o tym wcześniej.
Wielka strata!
A co się dzieje teraz z Barem U bociana?
Jak byłem tam w zeszłe lato to miał problemy z deweloperami którzy go "otoczyli"
Czy jest jeszcze otwarty?
I kto pełni funkcję dyr. Fan Clubu?

Wśród ważnych postaci skoków narciarskich, które zmarły w ostatnim czasie zapomniano wspomnieć o Manabu Ono.

@Lisku

Coś w tym jest co napisałeś.
Ja chcę wierzyć, że obok mnie zawsze jest moja mama i nie tak dawno zmarły tata, chcę w to wierzyć, że są obok, wspierają mnie w trudnych chwilach i stoją gdzieś razem z moim bratem, który też już odszedł i patrzą z boku.Wiesz lepiej mi się jakoś żyje kiedy mam takie o to poczucie, że oni są obok:(
Bo najgorsze w życiu jest odczucie i fakt, że z najbliższej tobie rodziny nie masz nikogo.Ma się dzieci, ale one już dorosłe, każdy żyje swoim życiem bo to normalne przecież, ale zawsze i pewnie do końca moich dni będzie mi brakować matki i ojca.
Chcę zatem wierzyć, że oni są gdzieś obok.

Wszystkim, którzy odeszli nie tylko w tym roku ale i w poprzednich Cześć ich pamięci.

Jak zamknę kiedyś oczy to boję się nieraz, że niczego nie będzie. Pstryk ktoś zgasi światło, wyłączy dźwięk i będzie nicość na wieczność.
Tylko z drugiej strony, jak uda mi się zarejestrować tą nicość, to znaczyć będzie, że mam jeszcze jakąś świadomość. Nie wiem czy to że pozostanie mi skrawek świadomości będzie moim zbawieniem czy przekleństwem?

@JPW2

"Człowiek jest duszą nie materią. Tylko tymczasowo jesteśmy w tych ciałach, ciało umrze "ja jestem wieczny"."

A może człowiek chce tak myśleć by nie żal było umierać kiedy przyjdzie czas? Albo człowiek chciałby mieć nadzieję, że bliscy którzy odeszli gdzieś istnieją? Może człowiekowi jest po prostu łatwiej iść przez życie z przekonaniem, że jest wieczny.

post scriptum

W połowie czerwca tego roku zmarł pan Tadeusz Ficek - właściciel Baru U Bociana i szef fanklubu Adama Małysza "U Bociana" w Wiśle-Kopydle. W tym legendarnym już barze zbierali się zawsze krewni (a przede wszystkim tata Adama, pan Jan), znajomi i najwierniejsi fani Adama Małysza, by dopingować swego ulubieńca przed telewizorami. Wielu kibiców i pana Tadka zachowało we wdzięcznej pamięci.

"Proszę, świeć Panie..."

"Proszę, świeć Panie..."

skoro już

się bawimy w filozofię i rozstrząsamy tajemnice życia i śmierci to się wtrącę z ryzykownym stwierdzeniem że człowiek jest i duszą i materią.
Ba, można się spotkać i z takimi teoriami, że nasze ciała też są nieśmiertelne i po śmierci razem z ciałem udajemy się w inne miejsce, a to co po nas tu zostaje to nie ciało tylko "zwłoki" czyli jakby ubranie, które z siebie "zwlekamy"...

czarnylis

Człowiek jest duszą nie materią. Tylko tymczasowo jesteśmy w tych ciałach, ciało umrze "ja jestem wieczny".

[*]

Nigdy o nich nie zapomnimy...

Ale dlaczego ten artykul jest z jutra (U mnie jest 31 pazdziernika, 23:17)?