Sarah Hendrickson kontuzjowana

Emil

Dlatego moim zdaniem należy mówić o Małyszach danych okresów, którzy mają na tyle duże osiągnięcia by konkretnych zawodników porównywać z innymi w hostorii.Dopiero przyszłość pokaże, czy Sara(jak się szybko wykuruje miejmy nadziej) nie zawiedzie pokładanych w niej nadziei czy nie.
Tym nie mniej według mnie nie można deprecjonować jej osiągnięć argumentem raczkowania kobiecych skoków...Oczywiście mistrzami świata i złotymi medalistami igrzysk mogą być fuksiarze, ale jak się zdobedzie kilka złotych medali, to ma swoją wymowę...A jak się dołoży Kryształową Kulę to już nie ma wątpliwości kto był najlepszy w sezonie.

@Tim

Nie no, tutaj oceniamy czyste osiągnięcia. Talent jest rzeczą nie zmierzalną, a wygrane są mierzalne. Chociaż jakby sobie wyobrazić że piłka nożna jest uprawiana tylko w tych samych krajach i tych samych rejonach co skoki. Ronaldo jeden drugi, Pele, Messi, Maradona, Puyol, Gerrard, Best, Lineker, Eusebio, żaden z ich by nie istniał, historia tego sportu by wyglądała zupełnie inaczej.

Emil

W takim razie gdzie byś umieścił Ruuda w klasyfikacji skoczków wszechczasów...Miał słabą konkurencję, bo skoki wtedy raczkowały...A talentów nieodkrytych było mnóstwo...Moim zdaniem zasługuje na miejsce przed Małyszem.

@Tim

Kwestia ilości zawodników uprawiających sport jest istotna. Gdyby powiedzmy skoki narciarskie były uprawiane wszędzie gdzie się da uprawiać (czyli powiedzmy gdyby skakało jakieś 20 razy więcej zawodników) to pewnie udałoby się znaleźć talenty przy których obecni geniusze skoków by wypadali blado. Skoczkiń jest dużo mniej niż skoczków, więc można stwierdzić że największe talenty zostały nieodkryte.

Emil

O stale rosnącym poziomie świadczą wyniki poprzednich mistrzyń świata, które są w tej chwili w drugim rzędzie zawodniczek PŚ.
Teraz w czołówce są bardzo młode zawodniczki, które do niedawna startowały w MŚJ.Stale strumień nowych zawodniczek się powiększa. Tylko szkoda, że Polki nie ma.Teraz jest wielką nadzieją Kamila Karpiel, która ma ogromny potencjał tylko żeby nie nabrała złych nawyków technicznych tak jak jest starsze koleżanki...
Co do Małysza skoków kobiecych, to trudno powiedzieć gdzie leży granica możliwości kobiet w tym sporcie.Jest za mała rywalizacja by powiedzieć, czy w przyszłości Sara i Japonka bedą odstawać czy nie...Moim zdaniem to są dobre zawodniczki. Poza tym o czym my mówimy są w tej chwili najlepsze na świecie.Co nie zmienia faktu, że rywalizacja większa by się przydała...
Poza tym trudno porównywać poszczególne epoki skoków.Zmienia się sprzęt, przepisy, skocznie, technika.Talent niewątpliwie mieli Ruud,Aschenbach,Napalkow,Wirkola i wielu innych ,ale mogliby nie mieć szans w starciu z dzisiejszymi zawodnikami (zakładając że by odmłodnieli).Zmiany o których wspominałem powodują bowiem, że ktoś może mieć tyle samo talentu ile miał, ale może nie odnajdywać się w dzisiejszych skokach.Przykładem jest choćby limit wagi, który został wprowadzony chyba w 2004 roku, co zrujnowało kariery wielu skoczkom...
Tak więc trudno porównywać dzisiejszy hegemonki kobiecych skoków z tym co może się stać w następnych latach...Skoczinie powinno się oceniać po tym jak wygrywają tu i teraz, a nie realtywizować ich osiągnięć ze względu na raczkowanie skoku kobiet i w konsekwencji dużą dysproporcję w poziomie sportowym zawodniczek.

@Tim

Im większa skocznia tym większe dysproporcje. Skoki kobiet są dyscypliną cały czas raczkującą, poziom stale rośnie, ale dalej dysproporcje są spore, a pewnie kobiecy Małysz czy Schlierenzauer (ten sam poziom talentu) jeszcze nie skacze. Dlatego zawody kobiet na mamucie to byłaby jakaś masakra. Najlepsze kobiety na K-95 tracą do najlepszych facetów po 60 punktów, na K-120 po 80-90 punktów (w tym dysproporcje rosną znacznie szybciej niż u facetów) Na mamucie to mogłoby nawet być po 150 punktów za dwa skoki czyli jaką belkę i jakie prędkości trzeba ustawić by doleciały pod HS...

Emil

Sara ma to nieszczęście, że wyrasta razem z Japonką ponad inne zawodniczki.Dlatego trudno dla niej dostosować rozbieg. Jedenaście metrów za punktem sędziowskim to jest masakra...
Bez systemu opuszczania belek to zawody trzeba by było powtarzać, a i tak nie miałoby się gwarancji, że nie zmieni się wiatr.A w przypadku takiej dysproporcji poziomów między zawodniczkami nawet lekka zmiana wiatru oznaczałaby kolejną powtórkę serii.
Tak czy inaczej zarówno Amerkanka jak i Japonka są poddawane dużo większym obiążeniom niż jest to w przypadku mężczyzn. U facetów ten poziom jest nieporównywalnie bardziej zacięty i słabsi zawodnicy pomagają zamontować odpowiednią elkę dla najlepszych dla ich bezpieczeństwa.Dlatego przeważnie skaczą krócej od hegemonek w skokach kobiet.
A w dodatku kobiety na dużej skoczni skaczą coraz częściej, gzie dysproporcja w poziomie sportowym jest jeszcze większa.

@piotr186

Nie no, Tepes na progu miał "tylko" ponad 108. Krzywdy nie, ale już 223 ledwo ustał. Inni nawet przy 107 ledwo dolatywali do HSu czyli na rekord być może nawet pod 110 byłoby wtedy potrzebne co już byłoby niebezpieczne (zawsze im dłuższa odległość tym jest niebezpieczniej, i nie chodzi tylko o wypłaszczenie, ale o wysokość z jakiej się spada czy prędkość przy lądowaniu, która im dalej tym będzie większa)

@ piotr186n

Po pierwsze, nie 110-112 km/h, tylko max bodaj 108,2 Jurija Tepesa z drugiej serii pierwszego konkursu indywidualnego.
Po drugie, Jacobsen to nikt?

@piotr186

Tylko zapominasz o kilku kwestiach. Po pierwsze jaką prędkość miał zawodnik dawniej na 190 metrze a teraz by miał na 250 metrze? To niebo a ziemia. 104 km/h to jeszcze nie ekstremalna prędkość (dla Romorena co zwyczajowo płasko lata, inni zawodnicy mogliby mieć problemy) ale już 108 to jest dużo, a już zwłaszcza wtedy kiedy zawodnik ma wysoki tor lotu.

Z tego co wiadomo co Daniel Wenig ma rekord życiowy 145 m z Bischofshofen, a Nico Faller 145 m z Klingenthal, także w każdym kraju występuje zjawisko przeskakiwania skoczni na nieoficjalnych treningach, wątpię tylko że zawsze skoczkom towarzyszyli ich trenerzy, bo inaczej wątpię by na to pozwolili. Bo przy ich poziomie sportowym skacząc z belki, która jest w PŚ najwyżej skakaliby w okolicach punktu K.

Emil

Poziom sportowy i tak się podnosi, na niektórych skoczniach brakowało już belek, ale w dół, bo nawet z teoretycznie ekstremalnie niskich skcozkowie skakali dość daleko, wszytko popsuły nowe, węższe kombinezony, i teraz dominują dość wysokie rozbiegi,

Emil

W Planicy w 2005 rok uw tym rekordowym konkursie prędkości były rzędu 104-105 km/h 250 metrów w Planicy padnie jeśli tylko pozwolą na to sędziowie tzn. ustawią odpowiednio wysoki rozbieg, prędkości nie muszą być drastycznie wysokie, Prędkości rzędu 120 km.h na progu skoki narciarskie już przerabiały i się dało lądować, wiec nie należy się bać prędkości tego rzędu.

@Emil
W Park City Brian Wallace skoczył 136 m, Christian Friberg 137 m a Yukon de Leeuw 140 m, mimo że bardzo ciężko skakało się tam w zawodach powyżej 130 m. Jak widać nawet najsłabszy skoczek potrafi z odpowiednio wysokiej belki przeskoczyć skocznię.

dervish

To o czym bredzisz nie am nic wspólnego ze sportem (Zasada sportu jest: szybciej,wyżej,dalej) . W skokach narciarskich chodzi o to zęby oddawać jak najdłuższe skoki i żeby wygrywał ten co skacze najdalej.

Skoro jest tak niebezpiecznie to najlepiej dla bezpieczeństwa zakazać skoków narciarskich w ogóle, albo niech skaczą na skoczniach nie większych niż K-10..

Rocznie ginie setki himalaistów i alpinistów ale nikt nie wprowadza zakazów ze nie można wpisać się na gorsze niż 3000 m na przykład.

Skoki narciarskie to sport ekstremalny, w który zawsze jest wpisane w ryzyko i w którym zawsze liczy się tylko i wyłącznie odległość.

Mylisz skoki narciarskie z łyżwiarstwem figurowym, gdzie sie liczy tylko i wyłącznie estetyka wykonania.

Pamiętam że kiedy przed MŚL w lotach wprowadzili zmiany w profilu ktoś powiedział że będzie łatwiej ustać ale ciężej dolecieć. Znaczy oczywiście skocznie pogłębiono, dzięki czemu dalekie skoki powinno się łatwiej ustać, jednak inne zmiany wymusiły większe prędkości na progu, przez co nie było tak łatwo (już nie ma konkursów w Planicy jak kiedyś przy prędkościach 100-102 km/h i nie mówię tu tylko o minionym sezonie)

Oczywiście przy nowych kombinezonach i wynikających z nich prędkościach lądowanie ponad 230 m na Letalnicy stało się mocno utrudnione, ale jednak profil tej skoczni jest przystosowany do ustawania takich odległości. Morgenstern dwa lata temu wylądował tam ponad 230 m bezproblemowym telemarkiem (232), ta sztuka udawała się też z tego co pamiętam Jacobsenowi czy Kranjcowi.

Co do obniżanie belki po przekroczeniu HSu. Oczywiście są skocznie gdzie po HSie bardzo szybko się wypłaszcza, i wtedy trzeba obniżać rozbieg a także takie gdzie to wypłaszczenie jest wolniejsze i nie trzeba od razu obniżać rozbiegu. Ale trzeba patrzeć też na inne czynniki. Jak przeciętny skoczek, przy wietrze z tyłu dolatuje do HSu i ma trudności z ustaniem znaczy to że belka jest za wysoko, i należy obniżyć. A skoki ponad 230 metrowe w Planicy to już historia...Nowe kombinezony, po 2008 r doszło na tej skoczni do zmiany profilu (zmniejszono nachylenie zeskoku i zwiększono nachylenie progu) przez co prędkości musiały wzrosnąć, chociaż jak przebudują to może uda się zbliżyć do rekordu Evensena ale będzie ciężko.

@dervish

Skok ponad HS to nie jest automatycznie skok niebezpieczny. Są skocznie, na których da się skakać całkowicie bezpiecznie grubo powyżej HS. Kuopio ma HS127, a w okolicach 135 m spokojnie ląduje się telemarkiem co pokazywał Stoch, a wcześniej Happonen (przypuszczam, że nawet 140 dałoby się tam bez problemu ustać). Planica ma HS215, a nawet ponad 230 m da się tam wylądować z wypadem. Podobnie jest w Hakubie (HS131) czy na Kulm (HS200 a nawet 220 jest do ustania). Obniżanie belki po każdym przekraczaniu HS to byłaby jakaś farsa.

Zresztą w przeciwieństwie do swojego poprzednika czyli punktu jury, punkt HS ma znaczenie przede wszystkim informacyjne/orientacyjne. Pamiętam, że w czasach przed HS-em istniał teoretycznie obowiązek zwołania narady jury po przekroczeniu punktu jury, ale i tak w zasadzie ten przepis rzadko kiedy był przestrzegany.

CIekawe jaką prędkość na progu na skoczni o tak charakterystycznym położeniu (brak noszenia) jak Park City musiał mieć Cooper Dodds, skoczek który wystąpił dwa razy w życiu na FIS Cupie zajmując 65 i 72 miejsce, by uzyskać i to latem ponad 130 metrów podczas longest standing...(oczywiście nie ustał)