Krzysztof Biegun: "Musicie mi wybaczyć"

Biegun podobnie jak Zniszczoł nie może już skakać na imprezach juniorskich a więc musi myśleć o PŚ. Jeżeli chce coś osiągnąć w tym sporcie to cel numer jeden to PŚ. Na pewno trudno będzie miał wejść do składu na MŚ w Falun al liczę na walkę z jego strony bo poprzednie lato i przynajmniej pół zimy pokazało że on może nieźle skakać.

Do Redakcji.

Ostatnie wypowiedzi Bieguna, Zniszczoła oraz wyniki zimowe Ziobry, Kubackiego, Murańki, Huli, Miętusa, Kłuska, Miętusa i juniorów skłoniły mnie do poproszenia Redakcję Skijumping o rozmowę z trenerami naszych kadr (Kruczek, Maciusiak, Mateja) i zadanie 2. podstawowych pytań:
1. Czy widzą przydatność treningu wytrzymałościowego w przygotowaniach skoczków narciarskich? (Przypominam, że trening wytrzymałościowy jest sprzeczny z treningiem siłowym).
2. Jak widzą wpływ wyników letnich na wyniki zimowe?

Swoją opinię na te tematy napiszę wkrótce.

Mądrze się wypowiada także w dalszej części wywiadu na pzn.pl:

Co się zmieniło w rodzinnych Gilowicach od czasu twojego zwycięstwa w Pucharze Świata?

- Częściej zaczepiają mnie ludzie, rozpoznają, zadają pytania i rozmawiają o skokach. Wcześniej to się prawie nigdy nie zdarzało. Ludzie wiedzieli, że skaczę, ale aż tak się tym nie interesowali, dopóki w listopadzie nie pojawiłem się w telewizji. Wszyscy mi kibicowali, tak jak dawniej trzymali kciuki za Tomasza Adamka. Nagle, z dnia na dzień przyszła popularność, to było dla mnie nowe doświadczenie. Nigdy wcześniej nie miałem z czymś takim do czynienia. A z jeszcze większym zainteresowaniem, w dodatku przez cały czas, mierzy się Kamil Stoch. Kilka tygodni po zakończeniu sezonu Kamil mówił, że wciąż nie zdążył odpocząć, bo ciągle są wywiady, spotkania i realizuje zobowiązania sponsorskie. Trochę mu współczuję, ale takie są właśnie plusy i minusy bycia dobrym zawodnikiem. Kamil na pewno się z tym wszystkim liczył.

Zachęcasz dzieci ze swojej okolicy do uprawiania skoków narciarskich?

- Zdarza się, że rodzice przychodzą po autograf dla swoich dzieci i przy okazji pytają jak rozpocząć treningi skoków narciarskich. U nas w Gilowicach bardzo mało dzieci skacze, dlatego chciałbym w wolnej chwili wybrać się do szkół w mojej okolicy i zachęcić je, że warto trenować i spróbować swoich sił na skoczni, a nie spędzać cały czas przed komputerem.

Trudno tu cokolwiek komentować. Wypowiedź Bieguna jest najlepszym i dogłębnym komentarzem. Chłopak ma zdrowe spojrzenie na sport i życie, więc raczej można być spokojnym o jego karierę i spodziewać się stałego postępu. Czy będzie to postęp skokowy czy równomierny to się okaże, wszystko ma swoje zalety i wady. Ja chyba wolałbym żeby poszedł w ślady Adama , Kamila czy Macka i byśmy cieszyli się jego talentem przez wiele długich lat, niż wystrzelił jak petarda i szybko zgasł jak to przydarzyło się wielu młodym utalentowanym skoczkom. Oczywiście najlepiej by było żeby połączył obie te ścieżki, ale na takie cuda to stać tylko nielicznych (np. Gregor) polscy mistrzowie jak do tej pory prezentują inny model kariery.

O to że Biegunowi uderzy sodówka bym się nie martwił. Po jego wypowiedziach, samym sposobie wysławiania można zorientować się że to inteligentny i poukładany chłopak.

Sezon zaczął bajecznie - bardzo często czytam opinie, że jego wygrana w Klingenthal to był czysty fart i przypadek. Otóż tak nie jest, obecnie przez nowy system, nie ma możliwości aby wygrać konkurs PŚ nie będąc w danej chwili w dyspozycji pozwalającej na spokojne zajęcie lokaty w TOP10. A Krzysztof właśnie w takiej dyspozycji na początku sezonu był (podobna była sytuacja z Koivurantą, który świetnie zaczął skakać na T4S).
Problemy zaczęły się po konkursach w Polsce. Już na MŚJ skakał nierówno, a potem niestety było już coraz gorzej, w CoC skakał dwie, trzy klasy gorzej niż wcześniej (wyjątkiem jest drugi konkurs w Zakopanem, który mógł nawet wygrać).
Mimo to, sezon z pewnością może zapisać na plus. Jego kariera rozwija się w bardzo szybkim tempie i oby tak dalej.

Punktami zimą oczywiscie sie rozliczył, ale nie punkty powinny być celem a igrzyska i w miarę równe skakanie a nie oparte na jednym skoku. Ale on przegrał resztę zimy już latem. Błąd szkoleniowy. W zasadzie to było przygotowanie formy na lato, które wydłużyło się mu do listopada.

Oczywiście najwięcej zależy od Krzysztofa ale...

dużo też zależy od:
a) środowiska rodzinnego, rodzice i rodzeństwo mogą bardzo pomóc ale też przeszkodzić i to w różny sposób. Np zły jest brak zainteresowania, ale nie najlepszy nadmierne zainteresowanie, patrz ojciec Klimka.
b) środowiska rówieśniczego, tacy porządni chłopcy jak Krzysiek mają często zgubne zafascynowanie patologią czy marginesem. Bo to takie pozornie proste, łatwe i przyjemne jeśli porównać do ciężkich monotonnych treningów, które nie dają żadnej gwarancji na sukces. Mam nadzieję że nie ma on kolegów ocierających się o kryminał, a jeśli nawet ma, to ich nie słucha.
c) środowiska trenerskiego, trenerzy i ich otoczenie to ludzie i mogą popełniać różne błędy, np czytałem, że za upadek Mateusza Rutkowskiego jakąś winę ponosił Heinz Kuttin, który nie potrafił, nie umiał, nie chciał w odpowiednim momencie ostro zareagować. Czy by to pomogło ? nie wiadomo.