LPK we Frensztacie: Andraz Pograjc wygrywa treningi

Czwartkowe skoki Polaków w Frensztacie

Miejsca Polaków w dwóch czwartkowych treningach:

1.Ł.Podżorski -..- 11 i 17 miejsce
2.K.Leja --.-.--.-- 13 i 19
2.G.Miętus ---.--- 14 i 18
4.A.Stękała -.-.-- 26 i 14
5.A.Zapotoczny - 35 i 07
6.P.Kantyka ----- 33 i 26


Odległości Polaków w dwóch czwartkowych treningach:

1.Ł.Podzorski -..- 95.0m - 60.3 pkt i 94.0m - 59.7 pkt
2.K.Leja --.-.--.-- 92.5m - 59.3 pkt i 87.5m - 58.1
2.G.Miętus ---.--- 90.0m - 55.7 pkt i 89.5m - 58.6
4.A.Stękała -.-.-- 84.0m - 49.9 pkt i 96.0m - 61.6
5.A.Zapotoczny - 82.0m - 46.3 pkt i 96.5m - 65.2
6.P.Kantyka ----- 83.5m - 47.0 pkt i 88.0m - 55.5

Wyniki z uwzględnieniem siły wiatru i belki startowej.

Meggy92, IchBinDa

Zdecydowanie tak, ci co są prawdziwymi fanami beda pamiętali i kojarzyli wiekszośc uczestników PŚ, nawet takich którzy niewiele zwojowali biorąc pod uwagę nie tylko historie tej dyscypliny ale nawet w ramach jednego sezonu. Będziemy pamiętali Kazachów, Estończyka i Bułgara. Ja pamiętam i kojarzę wiele nazwisk nawet z czasów H.G Aschenbacha i Jensa Weissfloga i to niekoniecznie tych którzy w tamtym okresie byli wielkimi zwycięzcami.

Jednak inaczej pamięta się wielkich Herosów (największych z największych) którzy postawili kamienie milowe w historii tej dyscypliny a inaczej średniaków i maluczkich których nazwiska później są przywoływane okazjonalnie tylko przez fascynatów tej dyscypliny sportu.

@dervish

Ależ, można odpowiedź inwektywą popularną także na tym forum: nie będą o nich pamiętać sezonowcy ;). To tak jak (popularna przed paru miesiącami) burza, kto jest wybitniejszy: dajmy na to Adam czy Bystoel, który jest przecież złotym medalistą olimpijskim. Błagam. Ci, którzy śledzą skoki "na co dzień", zapamiętują wybitnych, tzn. tych którzy dostarczają jak najwięcej "orgazmów sportowych". Jeśli ktoś na swój czas był skoczkiem ważnym i stale mieszającym w czołówce - będzie zapamiętany. Jak było wspomniane, dla statystyków weekend w Engelbergu czy Willingen niczym się za bardzo nie różnił od konkursów skandynawskich. Dla nas różnica w emocjach była olbrzymia. Podobnie do dziś pamiętam kilka skoków Adama, gdy miałam dajmy na to 10 lat, choć zupełnie nie pamiętam, jak dany konkurs się skończył. Ale 151,5 m w Willingen (ówczesny rekord na skoczniach dużych) pamiętam doskonale. I to już był nie tylko "polski" sukces.
Fenomen sportowy (w sporcie, gdzie nie kibicuje się tylko najlepszym lub swoim) to nie tylko medale, ale także radość trenerów, gdy wygrywa starszy od nich zawodnik. To także histeria narodowa odczuwalna dla każdego zawodnika, który przyjeżdża do Zakopanem. To także niewymuszony artyzm, z jakim dla mnie w swoim czasie wygrywał Schlierenzauer. To Morgenstern, choć nie głównie przez swoje olimpijskie złoto. To można powiedzieć olimpijska para: Ammann i (wiecznie drugi) Małysz.

dervish

"A któż o tych panach będzie pamiętał za kilka lat?"

My. Zawsze coś : )
Nie bądź tak pesymistyczny, januszami się nie przejmuj. Tacy to i o Małyszu czy Schlierim kiedyś zapomną. Myślę, że jakby zrobić w takiej Warszawie sondę uliczną z pytaniem, kto to Nykaenen, większość miałaby problemy z odpowiedzią.

IchBinDa

"głownie zwycięzcy IO, MS i zdobywcy KK."

zapomniałem dodać że chodziło mi nie o incydentalne sukcesy ale multi czyli sukcesy potwierdzone wielokrotnie.

Szykuje nam się wariacki konkurs, Podżorski z silnym wiatrem w plecy skoczył 86 metrów i jest przed Piteą, który skoczył 95,5. Wątpię w to, że do czternastej się uspokoi.

@dervish
Dobrze wiedzieć, czyli tacy Ljoekelsoy, Hautamaeki czy Kasai niewiele znaczą w historii tej dyscypliny.

Loteria będzie

Warunki bardzo loteryjnie,na razie Podżorski nie najgorszy skok w trudnych warunkach,za to Zapotoczny daleko,ale z mocnym wiatrem pod narty.
Zapotoczny skoczył 10 metrów dalej od Podżorskiego,a różnica punktowa między Nimi to tylko 7,5 pkt.
PS Hazedtinov 1,8m/s zaczyna się huragan pod narty,na szczęście to tylko próbna

dejw

A skąd wnioskujesz, ze nie doceniam Prevca?
Napisałem, ze jak dotąd nie uczynił nic wiekopomnego. Nie zdobył złota olimpijskiego, KK ani MŚ. Jest wiecznie drugi albo trzeci. W historii tej dyscypliny takie osiągnięcia niewiele znaczą.

Za nic w świecie nie zamieniłbym Kamila na Petera tak samo jak nie zamieniłabym dwóch złotych medali olimpijskich i pozostałych ubiegłorocznych sukcesów naszych skoczków za wszystkie odniesione w analogicznym czasie sukcesy Słoweńców.

@dervish

Oj, trochę jednak nie doceniasz i Prevca i Janusa.
Prevc, to bodaj jedyny skoczek (a już na pewny jedyny z tej dekady) który zdobył medale na pięciu kolejnych konkursach rangi mistrzowskiej (najpierw dwa na MŚ, potem dwa na IO, a potem jeszcze brąz z MŚ w Lotach). I jest to nie byle jakie osiągnięcie zarówno jego jak i trenera, którego bagatelizować po prostu nie wypada.
A MŚ w Lotach.. Cóż, ranga może i niższa niż zwykłe Mistrzostwa, czy Igrzyska, ale jednak co mistrz świata to mistrz świata..

Gdybym był Słoweńcem to pewnie byłbym dumny z reprezentantów kraju i z tego jak sie słoweńskie skoki rozwijają, ale jednocześnie zazdrościłbym Polakom najpierw Małysza później Stocha i zgrzytałbym zębami z powodu porażek drużyny z Polska na MŚ i na IO.

Jestem Polakiem i za nic nie chciałbym zamienić sie miejscami z kibicami słoweńskimi. Co z tego , że maja rzesze uzdolnionych skoczków. Taki stan rzeczy obserwujemy od kilku sezonów. Niestety a może raczej dla nas stety nie przekłada sie to na wiekopomne sukcesy.

Żaden ze Słoweńców nie zawojował świata. Ostatnim który to zrobił był Primoz Peterka. Prevc jest bardzo dobry, ale póki co nie zrobił niczego, żeby zapisać się w historii tej dyscypliny sportu. To samo dotyczy ich trenera. Gdzie mu tam do Kruczka, który ma na koncie dwa olimpijskie złota i MŚ. Powiem więcej, mając taki bogaty materiał wyjściowy trener Słowenii wygląda mi na nieudacznika, który od paru sezonów przegrywa wszystko co najważniejsze w tej dyscyplinie (lotów nie zaliczam do rzeczy najważniejszych podobnie jak nie uważam lotników: Krajnca czy Kocha za gigantów skoków których należałoby jednym tchem wymieć wśród najlepszych w ich czasach).

Nie zamieniłbym i nie zamienię jednego Adama albo Kamila chocby na tuzin utalentowanych Słoweńców.
A ostatnich dwóch sezonów to nie tylko słoweńscy kibice mogą nam pozazdrościć. W sumie trudno mi postawić się w sytuacji jakiejkolwiek nacji.W ostatnich dwóch latach zdecydowanie najwięcej satysfakcji miałbym jako kibic kadry Polski.

Właściwie to po części zgadzam się z @bardzostarymsceptykiem.
Skoki rozwinęły się, liczba konkursów jest rozciągnięta do granic absurdalnych. I tak sobie szczerze odpowiedzmy na pytanie - czy nie każdy z tutaj piszących chciałby aby w każdych zawodach to Polacy grali pierwsze skrzypce? Dublowali podium podczas CoC tyle razy ile zdarzało się (a choćby i tego lata) wspomnianym słoweńcom?
Nie powiem jednak, że wolałbym być kibicem słoweńskim. Co prawda pod względem, jak tam sam niedawno @sceptyk określił liczby "orgazmów sportowych" (swoją drogą, rewelacyjne porównanie ;), słoweńcy nas biją i to porządnie, jednak mimo wszystko dla mnie jest przeogromna różnica pomiędzy nokautami w kontynentalach, a nokautem w konkursie olimpijskim. Między pokazem siły zaplecza, a pokazem siły tego jednego, który w danym momencie miał być najlepszy.
I tak samo pod względem emocjonalnym - w zeszłym na pierwszym miejscu był właśnie nokaut Kamila na mniejszej skoczni, oraz świetne występy Kota i Ziobry, na drugim fantastyczna walka Stocha z niesamowitym Kasaim na skoczni dużej i to nerwowe oczekiwanie na końcowy werdykt (do dziś przechodzą mnie ciarki, gdy to wspomnę). A zaraz po tym, równie niezapomniany cudowny weekend w Engelbergu.
Dwa złote medale na jednych Igrzyskach w takiej konkurencji - to właśnie tak się wchodzi na stałe do historii sportu. Coś co zdarza bardzo rzadko, zapada w pamięć głęboko, głębiej niż cokolwiek innego. Przynajmniej takie jest moje zdanie.

Słoweńcy

To jest właśnie ta ich domena - mają dużo "kontynentalowców", bogate wydawałoby się zaplecze, niemal zawsze ma kto u nich walczyć o dodatkowe miejsce w PŚ wysokimi lokatami w Pucharze Kontynentalnym, tylko że duża część z nich nie daje rady w zawodach rangi wyższej (PŚ/LGP). Przykładem sezon 2012/13 - w PK mieli świetnie spisujących się Semenica, Benedika i Pograjca (ten pierwszy wygrał generalkę), na podium meldowali się także Kramarsic i Justin. Wynikło z tego tyle, że w PŚ mocno punktowała żelazna czwórka (Tepes, Hvala, Prevc, Kranjec) i Pungertar, którego punktowanie można by teoretycznie określić "ciułaniem", dopiero pod koniec wbił się Pograjc, który zdobył 22 punkty. Benedik i Semenic do dziś nie mają punktów PŚ.

Ubiegłej zimy wyglądało to już dużo lepiej, ale mógłbym tu jeszcze rzucić niedawnym przykładem Zupancica - w PK spisywał się świetnie, ale miejsca pod koniec drugiej dziesiątki w Hakubie były występem na minus.

sheef

Czy ja wiem ? Zresztą ja nie definiuję, ja tylko stawiam pytania.
Jeszcze o micie imprezy docelowej.
IO w Soczi pod względem emocjonalnym były dla mnie w ubiegłym sezonie dopiero na miejscu 3. Na pierwszym Engelberg, na drugim Willingen, Soczi na trzecim. I kto jak nie ja, z tymi Wielkimi Zwycięstwami w skokach, z tą cała statystyką, powinien wiedzieć jaka jest różnica pomiędzy zawodami PŚ a IO. Ale przy masowym oglądaniu - 35 konkursów panów z drużynowymi, pamięta się te które zapadły w pamięci z nadzwyczajnych względów.

@bardzostarysceptyk

Ja tam wolę być kibicem polskich skoczków. Jak napisałeś w jednym z wcześniejszych postów "Lepiej jest się cieszyć bardziej a rzadziej niż częściej a mniej intensywnie" :)

@JankessPL

Powiedzmy sobie szczerze: Jak Mateja z tym składem ugra medal drużynowo to naprawdę będzie to wielki sukces, powiedziałbym że dużo większy niż złoty medal w drużynie z poprzednich MŚJ, który był w sumie wkalkulowany, bo każdy inny krążek to by była porażka przy braku poważniejszych rywali.

dervish

W ostatnich trzech MŚJ Słoweńcy według powszechnie przyjętej klasyfikacji medalowej z nami jednak wygrywają (trzy złota vs. dwa złota). A jeśli dorzucić kobiety, to wygrywają i w "amerykańskiej".
W Pucharze Narodów - wygrana. W kontynentalu - nokaut.
A nikt nie oczekuje od Meznara, Semenica czy Justina medali IO. Od słoweńskiego zaplecza oczekuje się wykonywania zadań dla zaplecza. Zeszłej zimy spisało się perfekcyjnie. Czy o polskim można powiedzieć to samo?

Czy jednak nie lepiej być słoweńskim kibicem ?

Tylko, że cała potęga polskich skoków opiera się na barkach Kamila Stocha. Najlepszemu na świecie trenerowi, nie udało się doprowadzić innego skoczka do wysokiej stabilnej formy. Nie koniecznie medalowej, ale tak na pierwszą dziesiątkę PŚ. A ze swojej stabilności formy to Żyła sam się śmieje. Małysz też był jeden. A medal drużynowy ? nawet ślepej kurze...
Potęga imprezy docelowej, to było coś w czasach PRL-u, kiedy to w telewizji był TCS, MŚ i IO. Obecnie kiedy możemy oglądać wszystkie konkursy PŚ czy LGP, psychologicznie (bo nie faktycznie) ranga imprezy docelowej bardzo osłabła.
Bo kibic to jest taka bestia, która chce ciągle oglądać sukcesy "swoich" I przemądrzałe tłumaczenie "to tylko sezon letni, bez większego znaczenia" czy "to początek zimy, do imprezy docelowej jeszcze daleko" czy "to już koniec sezonu, impreza docelowa już była" go nie przekonują.
Jeszcze pół biedy jak na imprezie docelowej są sukcesy, a jak nie ?

Dlatego może lepiej być słoweńskim kibicem ? Na imprezach docelowych też mają medale, ale za to wiele większa satysfakcja np w PK. Fakt tu są tylko cyferki i literki, nie ma nawet transmisji. Radocha może nieduża ale częsta.

Słowenia faktycznie potężne zaplecze, a dwie ostatnie imprezy docelowe czyli MŚ i IO przegrała z Polską bezdyskusyjnie. Do tego jeszcze dochodzą MŚJ.:)

Czyżby problemy z przygotowaniem formy (trener!)? A może ilość nie za bardzo przekłada się na jakość (u nas ten współczynnik jak widać mamy najwyższy na świecie) ?

@Vainamoinen

Racja, Słoweńcy mają wręcz potężne zaplecze ale nie zapominaj, że to na razie tylko lato a w zimie znaczna część wyżej wspomnianych zawodników albo w Pucharze Świata jeszcze nie startowała (Domen Prevc pewnie również Prislic) albo nie prezentowała tak wysokiej formy jak w lecie (Matjaz Pungertar czy w ostatnim sezonie również Jaka Hvala).

Ale kto wie. Może w tym sezonie zimowym znowu objawi się jakiś nowy talent w ekipie Janusa?

-

Jak widać, powoli Kazachowie odbijają się od dna. Wprawdzie potencjalnie 2 zawodników w '30' któregoś konkursu w PK to nie jest szczyt marzeń ale wobec braku większych nadziei na przyszłość, braku utalentowanej młodzieży ważne jest to że z tymi co się da jeżdżą regularnie gdzie mogą i uda się jakieś punkty zdobyć. A nawet życzę Zhaparovowi powtórzenia w konkursie rezultatu z treningu.