W tym roku mija 80 lat od rozegrania pierwszych Zimowych
Igrzysk, w programie których skoki narciarskie (podobnie jak i
pozostałe konkurencje narciarstwa klasycznego - biegi oraz
kombinacja norweska) znajdują się od samego początku.
Pierwsze Igrzyska rozegrano we francuskim Chamonix (1924) w dniach 25 stycznia - 4 lutego. Jednak o tym, że zawody przeprowadzone przez Francuski Klub Alpejski pod patronatem Francuskiego Komitetu Olimpijskiego uzyskały miano pierwszych igrzysk zimowych zadecydował konkres MKOl, zorganizowany w Pradze (1925). W czasie trwania imprezy - nosiła ona nazwę "Tydzień Sportów Zimowych".
W latach 1924-1992 organizowano Zimowe Igrzyska w tych samych latach co letnie, przy czym niezwykle istotnym jest fakt, iż nigdy (i tak jest do czasów obecnych) pojęcie "Olimpiada" się do nich nie odnosiło. Niestety większość dziennikarzy mylnie o tym informuje (pisząc "Zimowa Olimpiada"), w związku z tym coraz częściej wchodzi do naszej mowy nazwa "Zimowa Olimpiada".
Po Igrzyskach rozegranych w roku 1992 w Albertville postanowiono rozdielić Igrzyska letnie od zimowych. Także nastęne Igrzyska Zimowe odbyły się w 1994 roku i tak kolejne rozgrywane są w odstępach czteroletnich.
Wszystkie dyscypliny będące w programie Zimowych Igrzysk muszą być uprawiane i rozpowszechnione w co najmniej 25 krajach lub terytoriach i na 2 kontynentach (mężczyźni) oraz w 20 krajach lub terytoriach i na 2 kontynentach (kobiety).
Polscy skoczkowie uczestniczą w Zimowych Igrzyskach od początku ich istnienia. Najlepszy z naszych zawodników - Andrzej Krzeptowski I - zajął w inauguracyjnym starcie w Chamonix 21 lokatę. W historii tej najważniejszej imprezy w sportach zimowych polscy skoczkowie dziewięć razy zajmowali miejsca w czołowej dziesiątce, a największy sukces to zwycięstwo Wojciecha Fortuny w 1972 roku (duża skocznia K90) w Sapporo.
Oto, w kolejności chronologicznej, miejsca naszych zawodników w pierwszych dziesiątkach
-Stanisław Marusarz (5 m w Garmisch-Partenkirchen - 1936)
-Józef Przybyła (9 m w Innsbrucku - 1964)
-Wojciech Fortuna (6 i 1 m w Sapporo - 1972)
-Stanisław Bobak (10 m w Lake Placid - 1980)
-Piotr Fijas (7m w Sarajewie K70 i 10 m w Calgary - 1984, 1988)
-Adam Małysz (3 i 2 m w Salt lake City - 2002)
Największym skoczkiem Igrzysk Olimpijskich był Matti Nykaenen (Finlandia), który zgromadził 4 medale (3-1-0) Na największe uznanie zasługują również wyczyny Birgera Ruuda (Norwegia), który w latach 1932, 1936 i 1948 wywalczył (indywidualnie!) 3 medale (2-1-0)
Publiczność powinna kochać Igrzyska Olimpijskie (postępować zgodnie z ich zasadami w codziennym życiu), kochac sportowców - aktorów najpiękniejszego spektaklu pod naszym niebem!
Krzysztof Szujecki
Pierwsze Igrzyska rozegrano we francuskim Chamonix (1924) w dniach 25 stycznia - 4 lutego. Jednak o tym, że zawody przeprowadzone przez Francuski Klub Alpejski pod patronatem Francuskiego Komitetu Olimpijskiego uzyskały miano pierwszych igrzysk zimowych zadecydował konkres MKOl, zorganizowany w Pradze (1925). W czasie trwania imprezy - nosiła ona nazwę "Tydzień Sportów Zimowych".
W latach 1924-1992 organizowano Zimowe Igrzyska w tych samych latach co letnie, przy czym niezwykle istotnym jest fakt, iż nigdy (i tak jest do czasów obecnych) pojęcie "Olimpiada" się do nich nie odnosiło. Niestety większość dziennikarzy mylnie o tym informuje (pisząc "Zimowa Olimpiada"), w związku z tym coraz częściej wchodzi do naszej mowy nazwa "Zimowa Olimpiada".
Po Igrzyskach rozegranych w roku 1992 w Albertville postanowiono rozdielić Igrzyska letnie od zimowych. Także nastęne Igrzyska Zimowe odbyły się w 1994 roku i tak kolejne rozgrywane są w odstępach czteroletnich.
Wszystkie dyscypliny będące w programie Zimowych Igrzysk muszą być uprawiane i rozpowszechnione w co najmniej 25 krajach lub terytoriach i na 2 kontynentach (mężczyźni) oraz w 20 krajach lub terytoriach i na 2 kontynentach (kobiety).
Polscy skoczkowie uczestniczą w Zimowych Igrzyskach od początku ich istnienia. Najlepszy z naszych zawodników - Andrzej Krzeptowski I - zajął w inauguracyjnym starcie w Chamonix 21 lokatę. W historii tej najważniejszej imprezy w sportach zimowych polscy skoczkowie dziewięć razy zajmowali miejsca w czołowej dziesiątce, a największy sukces to zwycięstwo Wojciecha Fortuny w 1972 roku (duża skocznia K90) w Sapporo.
Oto, w kolejności chronologicznej, miejsca naszych zawodników w pierwszych dziesiątkach
-Stanisław Marusarz (5 m w Garmisch-Partenkirchen - 1936)
-Józef Przybyła (9 m w Innsbrucku - 1964)
-Wojciech Fortuna (6 i 1 m w Sapporo - 1972)
-Stanisław Bobak (10 m w Lake Placid - 1980)
-Piotr Fijas (7m w Sarajewie K70 i 10 m w Calgary - 1984, 1988)
-Adam Małysz (3 i 2 m w Salt lake City - 2002)
Największym skoczkiem Igrzysk Olimpijskich był Matti Nykaenen (Finlandia), który zgromadził 4 medale (3-1-0) Na największe uznanie zasługują również wyczyny Birgera Ruuda (Norwegia), który w latach 1932, 1936 i 1948 wywalczył (indywidualnie!) 3 medale (2-1-0)
Publiczność powinna kochać Igrzyska Olimpijskie (postępować zgodnie z ich zasadami w codziennym życiu), kochac sportowców - aktorów najpiękniejszego spektaklu pod naszym niebem!
Krzysztof Szujecki
K. Szujecki,
źródło: Informacja własna
oglądalność: (10408)
komentarze: (4)
-
anonim
Do redakcji
KIedy będą wyniki kontynentalnego
-
anonim
COC
W B'hofen wygrał Doennem przed Baderem. Polacy... poza I 50-tką.
-
anonim
błąd!
Wydaje mi się, że w tekście jest poważny błąd. Cytuję: "Największym skoczkiem Igrzysk Olimpijskich był Matti Nykaenen (Finlandia), który zgromadził 4 medale (3-1-0)" Z tego zapisu wynika, że Nykaenen zdobył na Igrzyskach Olimpijskich 3 złote medale, a przecież zdobył 4 (3złote w Calgary i jeden w Sarejewie) !
-
anonim
Chodzi o osiągnięcia indywidualne!
Komentowanie jest możliwe tylko po zalogowaniu
Zaloguj się