Daiki Ito kończy karierę

Zawsze w cieniu

Ito był pomostem między starymi japońskimi mistrzami:
Haradą, Funakim, Okabe, Miyahirą a nowym mistrzem - Kobayashim.
Przyćmił go też Kasai w wieku weterana.
Daiki miał bardzo duży talent i jeden świetny sezon to za mało żeby powiedzieć, że go wykorzystał. Można chyba stwierdzić, że miał też trochę pecha bo duża część kariery przypadła na okres w którym Japonia jednak trochę odstawała sprzętowo od światowego topu, a gdy nawiązała walkę to Daiki już był dawno po swoim prime.
Gdyby urodził się wcześniej albo później to że starymi mistrzami mógłby rządzić w PŚ albo obecnie być takim vice-Ryoyu.
Tak czy inaczej cenię takich skoczków, którzy z korzystnym wiatrem potrafią tak latać jak Ito w formie, dużo bardziej niż tych którzy bazują na mocy odbicia a mają mniej talentu. U Daikiego było widać talent gdy tylko się pojawił. W sumie długa kariera, bez fajerwerków ale to był błyskotliwy skoczek, nie rzemieślnik.
Liczę, że znajdzie miejsce w sztabie jak Hideharu, jest na czasie że wszystkim i jego doświadczenie się przyda japońskim kadrom.
Czekam na jakiś konkurs w Sapporo, może się jeszcze skusi na pożegnanie.
Marzy mi się też zobaczyć w PŚ w jakiejś grupie krajowej Kasai, Funaki i Okabe razem, o ile ten ostatni jeszcze skacze

@Labrador_Retriever

Większość tego typu zestawień to takie mi się wydaje. Nie wiemy, czy którykolwiek z tych skoczków zakończy karierę, połowa z nich raczej na 100% kariery nie skończy. Osobiście myślę, że zakończy Fannemel - aktualnie jest za słaby na PŚ, a w PK tak ledwo ledwo. Fettner chyba mówił, że to ostatni sezon. Ammann nie wiem szczerze.

@JanPapieros

Ma zerowe doświadczenie z mamutami, na taką imprezę bezpieczniej jest zabrać zawodników, którzy się nie zabiją podczas lotu.
Obstawiam, że pojadą Kraft, Fettner, Huber, Hoerl i Aigner

@King

Właśnie do tego się odwołuję. Wystarczy trochę śledzić świat skoków, by wiedzieć, że wymienianie Zniszczoła w tej grupie jest bez sensu. Takie listy w zasadzie nadają się do śmieci, bo są oparte o "tak mi się wydaje".

@20kondzik07@gmail.com

Myślałam, że Osterc już dawno nie skacze

Szkoda, choć można się było tego spodziewać. Ciekawe czy definitywnie skończy skakać (jak np. Małysz) czy jednak pokusi się od czasu do czasu startować w lokalnych zawodach

@JanPapieros

Nie ma miejsca dla Tschofeniga w kadrze na MŚwL.

@Fan Tkaczenki i Aalto

Aigner, Lackner, Wohlgenannt, Huber. Sporo coś tych "wybryków natury" w tej kadrze.

@Romanow10

Żyła na pewno nie skończy. przecież on sam w różnych wywiadach mówił wielokrotnie, że do 40 na pewno zamierza skakać.

@JanPapieros

Aigner jest swego rodzaju austriackim wybrykiem natury.
Zazwyczaj 24 latek bez sukcesów jest tam słabym skoczkiem
U nas jest jeszcze młody i perspektywiczny ;)

@Bernat__Sola

Nie byłem pewien ile dokładnie - mimo wszystko Leitner w PŚ tyle ile Aigner nie osiągnął

Dajcie kończyć tym, którzy kończą. A tym, którzy nie kończą, dajcie spokój.

Kolejni potencjalni zawodnicy, którzy skończą kariery to: Ammann, Stoch, Żyła,Hula, Fettner, Fannemel, Koudelka, Freitag, Kraus, Kornilov, pytanie tylko czy już po tym sezonie czy jeszcze troszkę pociągną

Jak się patrzy na Daiki Ito to się myśli o Kamilu, bo Daiki jakoś chyba o 2 lata jakoś starszy. Kamil też na pewno miał już myśli, ile dalej będzie skakać.. Zależeć to też pewnie będzie jak kariera Kamila dalej się potoczy.

Odnośnie Austriaków to Tschofenig jedzie na MŚWL?

A więc żegnamy najmłodszego ze "starej" japońskiej gwardii. Ciekaw jestem, czy zdecyduje się na pracę w roli trenera i czy najpierw zacznie rozwozić mleko jak Masahiko Harada.

@Bernat__Sola

Jednak Daiki cierpliwie czekał i wreszcie doczekał się swoich 5 minut. Sezon 2011/12 zaczął jak zwykle - raz lepiej, raz gorzej, ale od TCS jego forma była już bardzo wysoka. W Sapporo wreszcie po raz pierwszy w karierze wygrał, potem dokonał tego jeszcze 3 razy do końca zimy, którą zakończył na 4. miejscu. O braku podium generalki przesądziło to, że nie pojechał do Zakopanego. A klasyfikacja była wtedy na tyle ciasna, że gdyby Japończyk odniósł tam dwa triumfy, wystarczyłoby mu to do zdobycia Kryształowej Kuli. Potem niestety odniósł kontuzję kolana i nigdy nie był w stanie powrócić do takiej dyspozycji.
Cofając się jeszcze do sezonu 2010/11, to wówczas Daiki dokonał czegoś, co dziś jest trywialne, ale wtedy miało większe znaczenie. Po świetnych skokach w Letnim Grand Prix triumfował w klasyfikacji generalnej, a w tamtym momencie 4 poprzednich zwycięzców tych rozgrywek wygrywało potem zimową KK. Niestety Japończyk nie podołał, początek miał jeszcze świetny (choć i tak zajmował miejsca w drugiej połowie pierwszej dziesiątki), ale potem znów popadł w przeciętność i nie zaliczył nawet zwyczajowego jednego podium na sezon.
Ze wszystkich swoich startów indywidualnych na seniorskich imprezach mistrzowskich najwyżej uplasował się na 5. miejscu na MŚwL w Vikersund, był też 9. na dużej skoczni na IO w Soczi oraz 10. na dużej w Predazzo 2013, a także na normalnej w Lahti 2017.
Dziękuję, Daiki. Powodzenia na nowej drodze życia.

Miałem do Daikiego jakieś przywiązanie, może wynikało to z tego, że w moim pierwszym sezonie oglądanym (choć nie od początku) tydzień w tydzień i w miarę na poważnie (2017/18) startował bardzo rzadko przez ten upadek z Wisły i wydawało się, że to już ostatnie podrygi. Ale on jeszcze potrafił się zebrać i w dwóch kolejnych zimach skakał już dużo, dużo lepiej. Pamiętam, jak pierwszego dnia lat 20. XXI wieku było mi szkoda, że po takiej petardzie, jaką oddał wtedy w Ga-Pa nie stanął na podium, bo czołowa czwórka po I serii włączyła piąty bieg. Choć z drugiej strony bliżej czołowej trójki był w tamtym sezonie na inaugurację w Wiśle, bo mimo słabszej drugiej próby stracił ledwie punkt do podium. Ponadto zaliczył wtedy jeszcze jedną lokatę w top 10 i dwie w top 15. Niestety lepiej już nie było, bo poprzednia zima to kompletna klapa, a ta trochę lepsza, bo z paroma przebłyskami na dobrym poziomie (na czele z łabędzim śpiewem w Willingen, choć wówczas nie wierzyłem, że to utrzyma), no ale i tak nie dziwi, że zakończył karierę. Przebąkiwał o tym już parę lat temu.
Pod pewnymi względami legenda, punktował w 19 sezonach z rzędu (a 20 w ogóle), ma na koncie 375 startów (licząc też kilka DNSów w kwalifikacjach, więc trochę naciągnąłem) i 5 występów na Igrzyskach. Ale jednak czegoś w tej karierze zabrakło (wielu medalistów MŚJ miało oczywiście gorsze kariery niż wicemistrz tej imprezy z 2002, ale byli też i dużo lepsi).
Po tamtym srebrze w Schonach zaliczył debiut w PŚ w wieku 16 lat, co dzisiaj w Japonii byłoby chyba niemożliwe (a i w innych kadrach tak młodzi zawodnicy w najwyższej lidze zdarzają się rzadko). Niestety to był jego pierwszy i ostatni indywidualny medal w jakiejkolwiek imprezie, choć drużynowych zdobył aż 6 (1 na IO i 5 na MŚ, w tym złoto w pierwszym mikście w Predazzo 2013).
Jego pierwszą udaną zimą był sezon 2004/05, kiedy to wielokrotnie wskakiwał do top 10, a przede wszystkim ustanowił rekord skoczni we mgle w Bischofshofen, tego samego wieczoru, kiedy Janne Ahonen przegrał Wielkiego Szlema. I wtedy to po raz pierwszy stanął na podium. Zresztą jak na zawodnika będącego w ścisłej światowej czołówce tylko przez jeden sezon, to tych miejsc w trójce Daiki zaliczył całkiem sporo - aż 17. Choć kończył kolejne zimy w drugiej i trzeciej dziesiątce świata, niemal zawsze potrafił mieć ten jeden szczególny wyskok w sezonie.

Stopniują nam napięcie skoczkowie kończący kariery: wczoraj Polasek, dzisiaj Ito, to może jutro Stoch? :P

@JanPapieros

Aigner mając jeszcze 24 lata zajął 7. miejsce w PŚ na Kulm ;). Ale Leitner ma teraz 23, nie 24 (urodziny dopiero w listopadzie) i w tym wieku to starszy z Clemensów faktycznie miał nawet gorsze wyniki - 2 razy zapunktował w PŚ na 18 startów. Młodszy ma ich w tej chwili na koncie dokładnie tyle samo, a do trzydziestki dostał się pięciokrotnie.