"To rozwija odwagę". Medalistka z Pekinu o swojej odrębności etnicznej i indiańskich korzeniach

Podczas ostatniego weekendu Pucharu Świata kobiet w Zao, swoje debiutanckie zwycięstwo na tym poziomie odniosła Alexandria Loutitt. Zapisała się na kartach historii Kanady jako pierwsza zwyciężczyni zawodów z cyklu Pucharu Świata. Jednak jak sama przyznaje, powroty po ciężkich kontuzjach wcale nie były łatwe, a wytrzymałość i odwagę przypisuje głównie swoim korzeniom, które tradycyjnie określilibyśmy jako indiańskie, choć dziś odchodzi się od tego nazewnictwa.

Alexandria Loutitt

Alexandria Loutitt rok temu była częścią kanadyjskiego zespołu, który wywalczył brązowy medal w rywalizacji drużyn mieszanych podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie. Na swoim koncie ma miejsce na podium w konkursie Pucharu Kontynentalnego i Mistrzostw Świata Juniorów. Jednak w tym roku Kanadyjka jest jednym z objawień sezonu Pucharu Świata. Dwa razy była czwarta w zawodach, triumfowała w jednych kwalifikacjach i w końcu także zwyciężyła w konkursie. Podczas pierwszego dnia rywalizacji kobiet w Zao, Loutitt zdecydowanie prowadziła na półmetku i wynik ten utrzymała do końca rywalizacji.  - Zwycięstwo wydawało mi się surrealistyczne i nadal takie jest. To coś, o czym zawsze marzyłam, ale jest jedną z tych rzeczy, co do których nigdy nie masz pewności, czy naprawdę się wydarzą – mówi nastolatka w rozmowie z Cbc.ca.

Droga na szczyt zawodniczki pochodzącej z Calgary była wyboista i wypełniona kontuzjami. Wiosną przeszła operację kolana, a po powrocie do treningów uległa wypadkowi i złamała stopę. Lekarze w jednym z europejskich szpitali powiedzieli Kanadyjce, że to tylko skręcona kostka i za półtora tygodnia może wracać do treningów. Ból jednak nie ustępował, więc trenerzy zabrali ją na rezonans magnetyczny. Jak się okazało, więzadło było zerwane, a rana w stopie nie zagoiła się przez przedwczesny powrót do treningów, dlatego jesień minęła medalistce olimpijskiej głównie na staraniach o powrót do zdrowia. - Robiłam wszystko, by pozostać zmotywowana. Po naprawdę dobrym poprzednim sezonie byłam mocno zdeterminowana, aby wrócić na skocznię. Kiedy po raz pierwszy zaczęłam startować w zawodach, moje skoki nie były niczym szczególnym  - mówi Loutitt. -  Miałam świadomość, że naprawię to, jeśli się nie poddam i będę nadal ciężko pracować – dodaje.

Twardy charakter i wytrwałość przypisuje swojemu genetycznemu dziedzictwu wywodzącemu się z Gwich'in, jednego z rdzennych ludów Ameryki Północnej. To odrębne kulturowo plemię posługiwało się własnym językiem, który dziś zna jeszcze około 300 osób. Korzenie Alexandrii pochodzą od pradziadków Laury McLeod i Colina Loutitta, którego domek jest częścią wycieczki z przewodnikiem w Old Town Yellowknife. - Szczerze mówiąc, całym sercem przypisuję odporność i etykę pracy mojej rodzinie Gwich'in, ponieważ musiała ona przezwyciężyć o wiele więcej trudności niż jakakolwiek inna osoba w tym kraju. To rozwija wytrzymałość i odwagę, których nie możesz pozyskać nigdzie indziej – kontynuuje Kanadyjka. - To jest coś, czego musisz się nauczyć, a następnie wcielić w życie, aby przetrwać. Dziadek nauczył tego mojego ojca, a on mnie oraz brata. Jestem za to ogromnie wdzięczna.

Dodaje, że jej sukcesy inspirują wielu rdzennych mieszkańców, a po ostatnich igrzyskach olimpijskich otrzymała wzruszającą wiadomość od młodej dziewczyny. - Była bardzo podekscytowana, widząc kogoś podobnego do siebie, rywalizującego na tak wysokim poziomie. To była wiadomość, która mnie rozkleiła – opowiada Loutitt. - Myślę, że inni przedstawiciele rdzennych społeczeństw są podekscytowani, widząc kogoś, kto w pewien sposób ich reprezentuje… I dlatego czuję się naprawdę wyjątkowo – dodaje.

Alexandria Louttit aktualnie zajmuje dwunastą pozycję w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata (310 pkt). Szansę na zwiększenie dorobku punktowego będzie miała już w ten weekend podczas zmagań w niemieckim Hinterzarten.