PŚ w Lake Placid: Granerud wraca na szczyt, Kubacki siódmy

@Seba Aka Krzychu

czy ja wiem czy tam gdzie jego miejsce? niekoniecznie, miał dziś swój dzień to jasne ale podczas konkursu duetów też go nie było indywidualnie na podium

wczoraj miał swój dzień ale widać że będzie słabł pomału

@HAZARD

Z Norwegów ciekawy wzrost form miał w drugiej części ostatniego sezonu Małysza Ole Marius Ingvaldsen, znany z nieco pokracznego stylu lotu. Finiszował sezon na 29. miejscu z 155 punktami. Potem jeszcze w sezonie olimpijskim 13/14 parę razy punktował i skończył go w piątej dziesiątce.

@gelsonek

Kim Roar Hansen - kolejny junior który wystrzelił w "magicznym" sezonie 02-03, też nie na jakąś wielką skalę, ale jednak warty odnotowania, podobnie jak Mario Innauer w 2006/2007.

@pawrycerz2

Przecież to konto powstało na tej stronie na długo przed śmiercią Boskiego Diego więc niepotrzebnie się czepiasz, sam posiadam sentyment do Maradony bo to piłkarz na którym się wychowywałem w dzieciństwie. Tak czy owak szkoda nałogów w jakie popadł które go niestety zaprowadziły na drugą stronę świata.

@gelsonek

Bor Pavlovcić z lutego i marca 2021 też idealnie pasuje. A jeśli chodzi o taki mniejszy jednorazowy wyskok to 6 miejsce Lukasa Muellera na TCS w Oberstdorfie w 2009 roku, wtedy zapunktował potem jeszcze we wszystkich konkursach oprócz Innsbrucka oraz 2x na tym nieszczęsnym Kulm które 6 lat później przez wiatr i śnieżycę na skoczni zrobiło z niego inwalidę niestety...
Zapowiadał się dobrze ale szybko znikł i potem skakał rekreacyjnie a nie zapominajmy że był MŚJ 2009 na Słowacji.

@EddieKoteł

Ammann sam przyznawał po tym koszmarnym upadku w Bischofshofen 8 lat temu gdzie miał całą twarz zakrwawioną że boi się lądować telemarkiem. Zresztą był już wtedy w 100% spełniony więc miał prawo zmienić swój styl na taki jaki mu podpasuje.

@gelsonek

Norwegowie Erik Johnsen i Kent Johanssen.

Pierwszy odpalił znienacka znakomitą formę w drugiej połowie sezonu olimpijskiego 1987/1988, w Calgary skakał w obu konkursach na dużej skoczni jak natchniony, a po igrzyskach złapał jeszcze kilka miejsc na podium PŚ. Pary wystarczyło mu jeszcze na sam start kolejnego sezonu, a później znów stoczył się w zupełną przeciętność.

A za kilka miesięcy odpalił na krótko junior Johanssen. Praktycznie znikąd wskoczył na podium w Oslo i Planicy na koniec sezonu 1988/1989, po drodze zdobywając z ogromną przewagą mistrzostwo świata juniorów. Nijak nie umiał już do tego się zbliżyć... z wyjątkiem równie zdumiewającego odpału na MŚ 1991, gdzie na skoczni normalnej był dosłownie o włos od złota, skacząc z jakimś śmiesznie niskim numerem.

Na tych samych mistrzostwach z czapy wyskoczył też zresztą jeszcze jeden totalny przeciętniak, niejaki Kazuhiro Higashi. W obu konkursach prowadził po I serii (!) i w obu wypuścił nie tylko prowadzenie, ale i podium. Innego tak dziwnego przypadku to ja nie pamiętam, a do tego w obu przypadkach były jeszcze po drodze restarty I serii...

Podsumowując, to był fajny weekend skoków, dobranoc :)

@Zacny komentator

Mateja w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych był przyzwoitym skoczkiem, który gdyby współpracował z psychologiem to może ugrałby kiedyś jakieś podium (takowego był przecież blisko na MŚ w Trondheim na skoczni normalnej). Prawdziwy kibic skoków Mateję szanuje.

@Robert Johansson252

A co ci się w tym obiekcie nie podoba? Dla mnie obiekt jak obiekt.

@Oczy Aignera

Albo skoki kobiet, tam też dużo normalnych skoczni ;)

@kubilaj2

Proste rozwiązanie - oglądaj skoki do kombinacji norweskiej. Tam trzydniowych turniejów i normalnych skoczni jest jak psów i "mrówków".

@kubilaj2

Mała skocznia w Lahti jest okropna. Już wolę Hinzenbach...

@kubilaj2

Co do Lillehammer, w tym sezonie jakby pomyśleli to te zawody przed tymi za Trondheim mogli zrobić na NH zamiast LH dla odmiany

@Fiskapowicz

Albo trochę więcej normalnych obiektów - Szczyrk ma wrócić w sezonie 23/24, widziałbym też może Lillehammer w ramach RAW Air, może Lahti TRIPLE(zawody na normalnej i na dużej), i Oteepaeae gdzieś na początku sezonu.

@Fiskapowicz

Jeszcze po LGP 2000, próbowali kiedyś w LGP (konkretnie w 2014) formułę z 3 seriami (pierwszą z nich były kwalifikacje), był podział na grupy na podstawie wyników kwalifikacji, ale się kompletnie nie przyjęła ta formuła.

@Marco0891

Kpt grawitacja na 15miejscu?
Dobra robota z tym podsumowanie m 👌🤟

Kraft zaś jubileuszowe, bo 90. podium w zawodach PŚ - już tylko 2 jest od Adama. Jeśli podtrzyma formę na bycie w czołówce w kolejnych sezonach to i rekord Janne "pęknie". W tym zaś b. możliwe jest dogonienie i przegonienie Adama.. Wprawdzie coraz częściej wpadają mu te najniższe lokaty na podium, ale podium jest podium. Generalnie Kraft to taki skoczek, który wygrywa, gdy Ci, którzy mogą dominować mają akurat słabszy dzień (bilans podiów 27-28-35). Wyjątkiem jest ten sezon życia Krafta sprzed dobrych już kilku lat, kiedy na koniec sezonu pokonał Kamila w walce o Kryształową Kulę.

😀

Granerund wraca na szczyt, a Kubacki dalej mydli oczy że wszystko jest ok kiedy już pół domku z kart się rozsypało i ogólnie jest lipa....

"W kontekście obrony drugiego miejsca w PŚ w ten weekend Kubacki poradził sobie dobrze. Zdobył w Lake Placid więcej punktów niż Kraft (Polak 81, Austriak 75), Lanisek został zaś daleko w tyle (ledwie 13 punktów wczoraj).
To, że KK wraca po roku rozłąki do Graneruda było praktycznie pewne po Kulm. A drugie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata to i tak genialny wynik." - Dawid umacnia się na 2. miejscu. Z tych co to łapią mocną formę i mogą mocno punktować w następnych konkursach PŚ to Ci zawodnicy mają spore straty w PŚ - Ryoyu oraz Andi Wellinger. Pierwszy traci 655 punktów do Dawida, a drugi 716, więc raczej teoretyczne szanse mają tylko na zagrożenie Dawidowi, a taki Kraft z kolei traci do Dawida 281 punktów (wspomniana powyżej trójka będzie miała raczej szanse na punktowanie w 9 konkursach PŚ co najwyżej) i nie ma stabilnej formy na to, by w każdym konkursie być na pudle. Pewnym zagrożeniem może być to, że Kraft jest niezłym lotnikiem, a z 9 ostatnich konkursów aż 4 będą na "mamutach". O Lanisku nie mówię, bo z niego forma wyraźnie "uszła".

Co do 1. miejsca to Granerudowi tylko kataklizm myślę lub ew. kontuzja może zabrać wygranie KK. Wczoraj to były albo problemy z aktimatyzacją albo słabszy dzień, albo/i presja z tytułu bicia kolejnych rekordów ;). No bo jednak jak się cały czas mówi o tych rekordach różnych to wszystko to w końcu jakoś dociera do zawodnika, zwł. że co 2. dziennikarz co najmniej zaczyna o to pytać..