Granerud: "Robiłem nie to co trzeba, rozluźniłem się przed TCS"

  • 2023-04-09 19:19

Ostatni sezon Pucharu Świata, zakończony tydzień temu w Planicy, należał do Halvora Egnera Graneruda. Reprezentant Norwegii sięgnął w nim po drugą Kryształową Kulę w karierze, co nie udało się przedtem żadnemu skoczkowi z tego kraju. W ostatnim czasie podopieczny trenera Alexandra Stoeckla opowiedział w rozmowie z serwisem berkutschi.com o swoich wrażeniach z minionej zimy i planach na najbliższą przyszłość.

Lider norweskiej kadry od początku sezonu 2022/23 znajdował się w ścisłej czołówce pucharowych zawodów, zwyciężając m.in. drugi konkurs w Ruce (ex aequo ze Stefanem Kraftem). Później, w znakomitym stylu triumfował w 71. Turnieju Czterech Skoczni, wygrywając konkursy w Oberstdorfie, Garmisch-Partenkirchen oraz Bischofshofen. Jedynym skoczkiem, który zdołał przerwać zwycięską passę Graneruda podczas niemiecko-austriackiej imprezy, był Dawid Kubacki. Na skoczni Bergisel w Innsbrucku Polak wygrał z przewagą 3,5 punktu nad drugim Norwegiem.

W dalszej części sezonu, Granerud okazał się bezkonkurencyjny także w cyklu Raw Air. Łącznie plasował się aż osiemnaście razy na podium zawodów Pucharu Świata, w tym dwunastokrotnie na jego najwyższym stopniu. Pozwoliło mu to wygrać klasyfikację generalną całego cyklu z dorobkiem aż 2128 punktów, przed Stefanem Kraftem i Anze Laniskiem.

W wywiadzie, udzielonym po finale sezonu w Planicy serwisowi berkutschi.com, przedstawiciel klubu Asker Skiklubb przyznał, że możliwość trzymania w rękach drugiej Kryształowej Kuli w karierze jest świetnym uczuciem. Zwrócił jednocześnie uwagę na niezwykle wyrównany poziom sportowej rywalizacji, jaką toczył przez cały sezon z najlepszymi zawodnikami Pucharu Świata: – To była długa zima z wieloma ciężkimi potyczkami w szczególności ze Stefanem, Anze i Dawidem. Skakali naprawdę świetnie. Myślę, że na przestrzeni ostatniego sezonu zaprezentowaliśmy szalenie wysoki poziom. I to sprawia, że jest mi jeszcze przyjemniej na myśl o tym, że znalazłem się na szczycie.

Niespełna 27-letni skoczek przyznał również, że jego najlepszym wspomnieniem z minionej zimy jest wygranie noworocznych zawodów w Garmisch-Partenkirchen. Sam Turniej Czterech Skoczni był także według niego przełomowym momentem, kiedy wyeliminował on pewne błędy i doszedł do bardzo wysokiej dyspozycji. – Próbowałem nie tego co trzeba w konkursach. Za bardzo chciałem, za bardzo się starałem, robiłem to, co poprzedniej zimy. Moja technika była rozsypana. Tu tkwił największy problem. Rozluźniłem się i to sprawiło, że na Turnieju Czterech Skoczni zacząłem skakać dużo lepiej – czytamy słowa Graneruda na łamach serwisu berkutschi.com.

Pewnym rozczarowaniem dla skoczka ze Skandynawii mogły być tegoroczne mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym, na których nie zdobył indywidualnie żadnego medalu. Jak jednak sam podkreślił, mimo nieco słabszych skoków podczas światowego czempionatu w Planicy oraz w trakcie odbywającego się tam później finału Pucharu Świata, cały sezon 2022/23 uznaje za fantastyczny i nie może na nic narzekać.

W najbliższym sezonie Granerud będzie miał okazję do walki o kolejne sukcesy. Oprócz szansy na zdobycie trzeciej Kryształowej Kuli w karierze, takim osiągnięciem może być m.in. złoty medal mistrzostw świata w lotach narciarskich, które na początku przyszłego roku odbędą się w Bad Mitterndorf. Norweg, który w 2020 roku w Planicy wywalczył już tytuł indywidualnego wicemistrza świata w lotach, zaznacza jednak, że ostateczną decyzję dotyczącą wyznaczenia sobie celów na nowy sezon, może podjąć w kwietniu: – Będę miał trochę czasu na przemyślenia. Wyczuję, co motywuje mnie w największym stopniu przed kolejnym sezonem i właśnie to będzie moim celem.

Wojciech Skucha, źródło: Berkutschi.com
oglądalność: (6332) komentarze: (7)

Komentowanie jest możliwe tylko po zalogowaniu

Zaloguj się

wątki wyłączone

Komentarze

  • sheef profesor
    @sheef

    73. Hakon Helgesen - 209m. (Vikersund 2007),
    74. Sindre Ulven Joergensen - 208,5m. (Vikersund 2023),
    75. Jonas-Sloth Sandell - 208m. (Vikersund 2017),
    Fredrik Villumstad - 208m. (Planica 2022),
    77. Tore Sneli - 207m. (Oberstdorf 2001),
    Jonas Gropen Soegard - 207m. (Vikersund 2018),
    79. Eivind Hugas - 206,5m. (Vikersund 2012),
    80. Ole Ostbakken - 206m. (Vikersund 2020),
    Bjoern Einar Hagemoen - 206m. (Oberstdorf 2011),
    Andreas Varsi Breivik - 206m. (Vikersund 2019),
    83. Kjell Johnny Hagen - 205m. (Oberstdorf 2001),
    Tommy Egeberg - 205m. (Planica 2005),
    85. Kristian Brenden - 204,5m. (Planica 1999),
    86. Tom Aage Aarnes - 204m. (Vikersund 2000),
    Joakim Aune - 204m. (Planica 2017),
    88. Kim Rene Elverum Sorsell - 203,5m. (Planica 2013),
    89. Simen Key Grimsrud - 203m. (Vikersund 2013),
    Simen Kvarstad - 203m. (Vikersund 2022),
    91. Christoffer Nygard - 202,5m. (Vikersund 2009),
    Mats K. Sagbakken - 202,5m. (Vikersund 2019),
    93. Thomas Lobben - 201,5m. (Planica 2003),
    Mats Bjerke Myhren - 201,5m. (Vikersund 2016),
    95. Espen Jacobsen - 201m. (Vikersund 2023),
    Thomas Aasen Markeng - 201m. (Vikersund 2019),
    Jonas Brattlien - 201m. (Vikersund 2019),
    Jonas Viken - 201m. (Vikersund 2019),
    Jens Luras Oftebro - 201m. (Vikersund 2019),
    100. Sondre Myhre - 200,5m. (Vikersund 2012),
    101. Rishi Saether - 200m. (Vikersund 2019).

  • sheef profesor
    @sheef

    31. Simen Tiller - 224m. (Vikersund 2019),
    32. Tom Hilde - 223,5m. (Vikersund 2011),
    33. Fredrik Bjerkeengen - 223m. (Vikersund 2012),
    34. Kristoffer Eriksen Sundal - 222,5m. (Vikersund 2023),
    35. Anders Ladehaug - 221m. (Vikersund 2022),
    Lars Brodshaug Berger - 221m. (Vikersund 2015),
    37. Andreas Vilberg - 220,5m. (Vikersund 2011),
    Boerge Gellein Blikeng - 220,5m. (Vikersund 2009),
    39. Jo Roemme Mellingsaeter - 220m. (Vikersund 2022),
    40. Jon Aaraas - 219m. (Vikersund 2011),
    Even Walen Oesterhaug - 219m. (Vikersund 2018),
    42. Sander Vossan Eriksen - 218m. (Planica 2020),
    Trond Arild Evensen - 218m. (Planica 2005),
    44. Tord Markussen Hammer - 217,5m. (Vikersund 2017),
    45. Tommy Lianes - 217m. (Vikersund 2011),
    46. Lars Bystoel - 216,5m. (Planica 2005),
    Oscar P. Westerheim - 216,5m. (Vikersund 2022),
    48. Andreas Granerud Buskum - 216m. (Vikersund 2022),
    Espen Enger Halvorsen - 216m. (Vikersund 2015),
    Solve Jokerud Strand - 216m. (Vikersund 2023),
    Vegard Swensen - 216m. (Vikersund 2015),
    52. Sigmund Hagehaugen - 215m. (Vikersund 2012),
    53. Matias Braathen - 214,5m. (Vikersund 2019),
    Joergen Madsen - 214,5m. (Vikersund 2018),
    55. Olav Magne Doennem - 214m. (Vikersund 2004),
    Daniel Forfang - 214m. (Planica 2005),
    57. Richard Haukedal - 213m. (Vikersund 2017),
    58. Kim-Roar Hansen - 212m. (Vikersund 2004),
    Lasse Ottesen - 212m. (Planica 1997),
    Bendik Netland Hulloeen - 212m. (Vikersund 2016),
    61. Kjell Erik Sagbakken - 211m. (Oberstdorf 2011),
    Jostein Smeby - 211m. (Vikersund 2004),
    Terje Nyhus - 211m. (Vikersund 2000),
    64. Ole Christen Enger - 210,5m. (Vikersund 2004),
    65. Espen Bredesen - 210m. (Planica 1997),
    Ole Marius Ingvaldsen - 210m. (Vikersund 2011),
    Vegard Haukoe Sklett - 210m. (Oberstdorf 2010),
    Havard Klementsen - 210m. (Vikersund 2016),
    69. David Andersen - 209,5m. (Planica 2000),
    Phillip Sjoeen - 209,5m. (Vikersund 2015),
    Eirik Ulimoen - 209,5m. (Vikersund 2004),
    Ole Mathis Nedrejord - 209,5m. (Vikersund 2018),

  • sheef profesor
    Norwegowie z rekordami życiowymi powyżej 200m.

    Poniżej zestawienie norweskich skoczków, którzy legitymują się rekordem życiowym powyżej 200m. (kolejność od najdłuższego do najkrótszego lotu):

    1. Robert Johansson - 252m. (Vikersund 2017),
    2. Anders Fannemel - 251,5m. (Vikersund 2015),
    3. Andreas Stjernen - 249m. (Vikersund 2016),
    4. Kenneth Gangnes - 248,5m. (Vikersund 2018),
    5. Johan Remen Evensen - 246,5m. (Vikersund 2011),
    6. Johann Andre Forfang - 245,5m. (Vikersund 2017),
    Marius Lindvik - 245,5m. (Planica 2022),
    8. Halvor Egner Granerud - 244,5m. (Planica 2020),
    9. Benjamin Oestvold - 243,5m. (Vikersund 2022),
    Daniel-Andre Tande - 243,5m. (Planica 2018),
    11. Rune Velta - 243m. (Vikersund 2012),
    Joachim Hauer - 243m. (Vikersund 2016),
    13. Sondre Ringen - 241m. (Vikersund 2023),
    14. Jarl Magnus Riiber - 240m. (Vikersund 2023),
    15. Bjoern Einar Romoeren - 239m. (Planica 2005),
    16. Sigurd Nymoen Soeberg - 236m. (Vikersund 2015),
    17. Bendik Jakobsen Heggli - 235m. (Planica 2023),
    18. Iver Olaussen - 234,5m. (Vikersund 2022),
    19. Robin Pedersen - 232,5m. (Planica 2019),
    20. Joacim Odegaard Bjoereng - 232m. (Vikersund 2018),
    21. Tommy Ingebrigtsen - 231m. (Planica 2005),
    22. Anders Haare - 230,5m. (Vikersund 2022),
    Anders Jacobsen - 230,5m. (Planica 2010),
    Roar Ljoekelsoey - 230,5m. (Planica 2005),
    25. Johannes Ardal - 228,5m. (Vikersund 2023),
    26. Sigurd Pettersen - 228m. (Planica 2005),
    27. Anders Bardal - 227m. (Planica 2011),
    28. Henning Stensrud - 226,5m. (Planica 2005),
    Kenneth Henningsmo Fredheim - 226,5m. (Vikersund 2019),
    30. Espen Roe - 226m. (Vikersund 2016),

  • Prefekt początkujący

    Tu był wpis o mistrzu Granerudzie, dlaczego został usunięty?
    A czas można spożytkować, na przykład od dziś na testowanie wtyczki FB, tej się boją tylko trole.

  • Seba Aka Krzychu profesor
    @bonifacy50

    Co się dziwić, jak teraz sezon ogórkowy.

  • bonifacy50 początkujący

    I znówu będzie tu pusto, aż do listopada.

  • Arturion profesor

    No i gucio, tak nie będzie Wielkim Mistrzem, ;-)
    Porządnym sportowcem i człowiekm - jest.

Regulamin komentowania na łamach Skijumping.pl