Skoczek z RPA nadzieją Norwegów

Skoki oddane na Holmenkollen były dla młodego Norwega jednym z większych przeżyć w trakcie jego przygody ze skokami. - Kiedy usiadłem na belce, zastanawiałem się, po co to robię - relacjonował. - Już na parkingu pod skocznią miałem przyspieszone tętno, towarzyszyła mi duża nerwowość i zastanawiałem się, jak to będzie. Nigdy nie czułem większego przypływu adrenaliny. Ale obawy szybko minęły -  opowiadał portalowi Ostlendingen.no

Oprócz wysokich jak na swój wiek umiejętności, Olav wyróżnia się też egzotyczną urodą. - Kolor skóry nie ma znaczenia w kontekście dyscypliny, którą uprawiam. Raczej  nie myślę o tej kwestii zbyt często, ale być może będę w stanie zainspirować inne osoby pochodzące z egzotycznych rejonów do uprawiania sportów zimowych - wyjaśnia. Jego cele i marzenia sięgają wysoko. Chce być w przyszłości najlepszy na świecie, ale na razie nie nakłada na siebie dużej presji. Zależy mu, by jego rozwój przebiegał naturalnie i nie był sztucznie przyspieszany. Jeśli pozwolą na to okoliczności, w przyszłym sezonie chciałby spróbować sił w Pucharze Kontynentalnym.

Swoją ambicję Gatehus pokazuje w praktyce i to nie tylko na skoczni. W 2021 roku razem z kolegą w ciągu dwóch godzin  złowił na jednym z jezior 154 okonie, a jego mama, Anita Høiby Gotehus, wykonując zdjęcie młodych wędkarzy wraz z ich zdobyczą, wygrała ogólnokrajowy konkurs fotograficzny organizowany przez Norweskie Stowarzyszenie Myśliwych i Wędkarzy. - Myślę, że będzie to trudny do pobicia rekord - cieszył się Olav.

Skocznie w Afryce

Jak podaje portal Skisprungschanzen.com na kontynencie, z którego wywodzi się Olav, bynajmniej nie kojarzącym się ze sportami zimowymi, istniało w odległej przeszłości co najmniej pięć małych skoczni. Na początku XX wieku w Algierze, stolicy Algierii, norwescy emigranci postawili dwie małe skocznie narciarskie - K-15 i K-25 z rekordami długości 18 i 28 metrów. Nieco później, w drugiej połowie lat 20. zbudowano 30-metrową skocznię w Chréa.

Ale jak się okazało niedawno, nie były to jedyne tego typu obiekty na Czarnym Lądzie. Jak informuje wspomniany branżowy portal: "w roku 1948 za sprawą francuskich pasjonatów narciarstwa reaktywowany został spory ośrodek narciarski w Maroku – Oukaïmeden. Dzięki bardzo obfitym zimom szybko wybudowano tam dwa wyciągi narciarskie, tor bobslejowy, a nawet dwie skocznie narciarskie. Zawody rozgrywano na nich w styczniu i w lutym po dwa razy w tygodniu, ponieważ cieszyły się sporą popularnością wśród tamtejszych wczasowiczów. Od 1949 do 1956 roku rozgrywano na większym obiekcie m. in.: mistrzostwa Maroka. Obiekt posiadał pokaźny kamienny próg i bulę oraz dwie drewniane wieżyczki sędziowskie. Najprawdopodobniej w Oukaïmeden przestano skakać w okolicach lat 60. Pozostałości obiektów odnaleźć można do dzisiaj."

Rekordzista Afryki

W latach 90. na skoczniach pojawiał się Dunstan Odeke z Ugandy, w czym mocno pomagał mu były trener reprezentacji Polski, Pawel Mikeska. - Dunstan mieszkał w Belgii, a potem w Norwegii, gdzie poznał Thomasa Proboscha, który to spotykał się z jego siostrą. - opowiadał nam przed rokiem czeski szkoleniowiec. - Rodzice Thomasa mieli domek w Grainau nieopodal Garmisch-Partenkirchen. Cała trójka spędzała więc tam wakacje i długie weekendy. Któregoś dnia zaciekawiony Dunstan zjawił się pod skocznią i powiedział mi, że chciałby skakać. Daliśmy mu sprzęt, no i zaczął trenować. Pod względem atletycznym był świetnie przygotowany do uprawiania sportu. Skakał też nie najgorzej, ale największy problem miał z utrzymaniem się na nartach w miejscu, gdzie kończył się igelit, a zaczynała trawa, tam mu się te narty rozjeżdżały - wspominał z uśmiechem Mikeska.

Odeke przygodę ze skokami kontynuował od pewnego momentu w Norwegii, tam, jak opowiadał w rozmowie z Mateuszem Leleniem z TVP Sport, w jednej ze swoich prób uzyskał odległość 87 metrów, która to stanowi nieoficjalny rekord Afryki. 

Z różnych zakątków świata 

W ostatnich latach na skoczniach swoich sił próbował Alexander Yigermal Roeshol Johnson, Norweg pochodzący z Etiopii. - Urodziłem się w 1998 roku w Etiopii, zostałem zaadoptowany przez norweską rodzinę. Skoki oglądałem w telewizji, bardzo spodobało mi się to, co robią ci zawodnicy. Mój dziadek mieszkał blisko lasu, na pagórkowatym terenie i to on zaczął mi budować pierwsze skocznie.- opowiadał w rozmowie z naszym portalem. Jego rekord życiowy był całkiem okazały, bo wynosił 140 metrów. Jednak w związku z brakiem jakichkolwiek sukcesów przed około dwoma laty zakończył przygodę ze skokami.

W pierwszej dekadzie XXI wieku w Norwegii skakał jeszcze inny skoczek pochodzący z "nieskokowych" rejonów świata, konkretnie z Kolumbii. Ciemnoskóry Anders Beisvag zawitał w 2006 roku nawet do Zakopanego, by wziąć udział w zawodach Lotos Cup, gdzie na Średniej Krokwi zajął 12. miejsce. We Francji z kolei skacze 17-letni Matheo Vernier, urodzony w Mali, a Finlandii kombinację norweską uprawia Tajlandczyk Korawik Saendee. Ale gdyby sięgnąć nieco głębiej do historii, to takich egzotycznych postaci w skokach można doszukać się znacznie więcej. Szwajcarię reprezentował Marc Vogel urodzony na Sri Lance, a Szwecję Johan Munters pochodzący z Indonezji. W Germiston,w Republice Południowej Afryki, urodził się Joshua Maurer, były reprezentant Kanady, uczestnik mistrzostw świata w Lahti w 2017 roku, który, podobnie jak jego wyżej wymienieni koledzy po fachu, wielkiej kariery w skokach nie zrobił. A to wszystko i tak tylko część listy, którą można by rozbudować jeszcze o kilka innych, ciekawych nazwisk.