Markeng i Opseth mistrzami Norwegii

@Karp @Bernat__Sola

Pedersen Lindvik i Markeng powinni być w przeciągu dwóch lat w czubie PŚ- inaczej Stoeckl straci prace xd
Do tej pory wszystko czego się dotykał zamieniał w złoto.
Inna sprawa że część z tych skoczków miała slabe kości mięśnie stawy...

Fannemel tragicznie, biją go Myhren i Buskum, oby w kolejnym sezonie wrócił na dobry poziom.

@Karp @Karp

Jak potoczy się historia Markenga to się okaże. Lindvik też miał w tym roku być w światowej czołówce, a progresu nie ma.

@Pavel @FunFact

Skletta czy Hauera postawiłbym klasę wyżej od wszelkich Sorsellów, Aarasów, Aunów i Roensenów. Dwaj pierwsi byli w top20 generalki PŚ, a reszta łapała jakieś pojedyncze punkciki.

@Pavel @pavel

No tak, ale z drugiej strony, ilu było takich, którzy znikali nim się na dobre pojawili, choćby Ingvaldsen, Sorsell, Aaras, starszy Forfang, Aune, Roensen, Sklett, Hauer i dziesiątki innych, którzy potrafili punktować, ale nigdy się na dobre nie przebili. Po drugiej stronie barykady można jeszcze wpisać Gangnesa, który do 15/16 był zawodnikiem wybitnie przeciętnym. Chociaż tu wpływ miały kontuzje.

Offtop, ale trudno. Wśród "państw, w których byliście" brakuje Kanady (Tadek przecież był w Vancouver).

@sheef @sheef

26. Hroar Stjernen - 5 razy (1 wygrana),
27. Tommy Ingebrigtsen - 5 razy,
28. Steinar Braten - 4 razy (1 wygrana),
Lars Bystoel - 4 razy (1 wygrana),
30. Ivarr Mobekk - 4 razy,31. Rolf Age Berg - 3 razy (1 wygrana),
Rolf Inge Kjoerum - 3 razy (1 wygrana),
33. Ole Christian Eidhammer - 2 razy,
Kent Johanssen - 2 razy,
Bjoern Myrbakken - 2 razy,
36. Tom Christiansen - 1 raz (1 wygrana),
Dag Holmen Jensen - 1 raz (1 wygrana),
38. Tom Levorstad - 1 raz,
Jon Eilert Boegseth - 1 raz,
Halvor Asphol - 1 raz,
Halvor Persson - 1 raz,
Trond Joeran Pedersen - 1 raz,
Clas Brede Brathen - 1 raz,
Oeyvind Berg - 1 raz,
Eirik Halvorsen - 1 raz,
Sturle Holseter - 1 raz,
Joachim Hauer - 1 raz.

RAZEM: 406 razy (112 wygranych)

Norwegowie z podium Pucharu Świata

Poniżej zestawienie norweskich skoczków, którzy w całej swojej karierze stanęli na podium Pucharu Świata (w przypadku remisu o końcowej kolejności decyduje liczba wygranych):

1. Anders Bardal - 34 razy (7 wygranych),
2. Roar Ljoekelsoey - 32 razy (11 wygranych),
3. Anders Jacobsen - 28 razy (10 wygranych),
4. Bjoern Einar Romoeren - 22 razy (8 wygranych),
5. Espen Bredesen - 21 razy (8 wygranych),
6. Daniel-Andre Tande - 18 razy (5 wygranych),
7. Vegard Opaas - 17 razy (7 wygranych),
8. Roger Ruud - 16 razy (9 wygranych),
9. Per Bergerud - 15 razy (4 wygranych),
10. Tom Hilde - 15 razy (3 wygrane),
Johann Andre Forfang - 15 razy (3 wygrane),
12. Ole Bremseth - 12 razy (6 wygranych),
13. Anders Fannemel - 12 razy (4 wygrane),
14. Sigurd Pettersen - 11 razy (6 wygranych),
15. Ole Gunnar Fidjestoel - 11 razy (4 wygrane),
16. Olav Hansson - 11 razy,
17. Robert Johansson - 9 razy (2 wygrane),
18. Johan Saetre - 9 razy (1 wygrana),
Kenneth Gangnes - 9 razy (1 wygrana),
20. Lasse Ottesen - 9 razy,
21. Kristian Brenden - 8 razy (2 wygrane),
22. Andreas Stjernen - 8 razy (1 wygrana),
23. Erik Johnsen - 6 razy (2 wygrane),
24. Johan Remen Evensen - 6 razy (1 wygrana),
25. Rune Velta - 6 razy,

@Pavel @pavel

Chyba jeszcze bardziej jaskrawym przykładem jest Bystoel.

@FunFact

Akurat w Norwegii takie niespodziewane wyniki zawodnika "starszego" to jakaś norma. Kiedyś mieliśmy Petersena pierwszy sezon, w którym zaliczył więcej niż 2 konkursy miał w wieku 23 lat, później był Evensen z pierwszym sezonem w wieku 24 lat, następnie mieliśmy Hauera z pierwszym mocnym sezonem w wieku 25 lat i wreszcie mamy Johanssona z wynikami w wieku 27 lat. Nawet Bardal do 25 roku życia był takim zwykłym ciułaczem.

czemu wszędzie są mistrzostwa krajowe tylko u nas nie? xD

@Oczy Aignera @StrasznyRybolakOtchlani

Mogę się żałośnie mylić, ale Pedersen wygląda mi na takiego typowego, norweskiego, jednostrzałowca. Wielu takich Wikingów było, którzy się pokazali, przeskakali sezon, dwa i zniknęli. A Pedersen do młodych nie należy - w tym roku skończy 23 lata, to rok mniej od Forfanga i dwa od Tande (którzy mają po 3 sezony na TOP10 PŚ), a Robin dopiero w tym sezonie zdobywał pierwsze punkty. Raczej nadzieję można pokładać w Granerudzie, który wyniki juniorskie miał zbliżone do Pedersena, ale od dwóch lat rozwija się wzorcowo i nic nie stoi na przeszkodzie, by w przyszłym zadomowił się w ścisłej czołówce.

Markeng na razie przede wszystkim walczy o miejsce w kadrze Stoeckla (przy okazji, jako ciekawostkę można dodać, że formalnie on nie był przypisany w tym sezonie nawet do kadry B). Po zakończeniu kariery przez Stjernena i ostatecznie zakończonego wielkim fiaskiem powrocie Gangnesa robi się tam jedno, dwa miejsca. A kandydatów jest trzech, oprócz juniora jeszcze Lindvik i Pedersen.

Same mistrzostwa, jak to zawody po zakończeniu sezonu, trudno oczekiwać że potraktowane na serio przez krajową czołówkę. Markeng wykorzystał okazję i zdemolował stawkę.
Odnotować też warto powrót innego juniora, członka srebrnej ekipy z Lahti, Eriksena, który na początku lutego miał upadek na NC w Oslo na LH.

Tytuł Markenga

Tytuł dla Markenga to niespodzianka ale biorąc pod uwagę to,że Johannson i Granerud są po cieżkim sezonie i czują zmęczenie to już da się to prosto wytłumaczyć.Niezły występ zaliczył Robin Pedersen.Bardzo słabo za to Fannemell,który od dłuższego czasu skacze słabiej ale od kilku miesięcy to już powoli zaczyna być tragedia.Ciekawe czy w przyszłości wróci do lepszej formy.

Dość wysoko uplasowała się norweska grupa krajowa z tegorocznego Raw Air odpowiednio na miejscach 6,8,9

Dopiero 15 miejsce zajął Joacim ?deg?rd Bj?reng,który kiedyś był nieźle zapowiadającym się zawodnikiem.

@Oczy Aignera @King

Lindvik, Markeng, Pedersen - myślę, że Norwegowie mają piękne perspektywy na przyszłe lata, mając w zanadrzu tak utalentowanych zawodników do oszlifowania. Myślę, że to oni, wraz z Forfangiem i (jeśli się w końcu pozbiera) Tande będą stanowić o sile tej drużyny przez dobrych kilka lat.

@OczyAignera

a stać go bo? na jakies podsawie twierdzisz żę bedzie go stać na jakies wielkie sukcesy? Jest mlody, zdolny, ale takich juz byly dziesiatki a moze i setki co po 1-2 juniorskich dobrych sezonach nagle przepadali. Nie odbieram mu sukcesu i tego że może faktycznie bedzie nowym np Forfangiem, ale narazie wstrzymajmy sie z takimi osądami.

Markeng powinien już w następnym sezonie być w czubie PŚ. Norwegowie już tak mają, że wchodzą przebojem do PŚ- Gangnes, Forfang, Tande, Fannemel itp.

@Oczy Aignera @OczyAignera

Dokładnie. Stjernen zakończył karierę, ale już mają Markenga z aspiracjami do drużyny. Nadchodzący sezon może być właśnie przełomowym dla takich młodych zawodników jak Markeng.
Biorąc pod uwagę, że w tym sezonie do ścisłej czołówki weszło trochę nowych nazwisk to na MŚ 2021 i IO 2022 może być zupełnie nowe rozdanie.
Oby tylko u nas też ktoś dołączył do ścisłej czołówki. Bo to już taki okres, że nie możemy polegać jedynie na naszej doświadczonej piątce z kadry A, jeśli chcemy się liczyć w walce o trofea.

Johansson miał już chyba serdecznie dość tego sezonu po tym, jak uciekło mu zwycięstwo w śmiesznym turnieju.

To nie niespodzianka

Dla mnie wygrana Thomasa nie jest niespodzianką. Starsi i bardziej doświadczeni skoczkowie czuli zmęczenie sezonem, a tegoroczny złoty medalista MŚJ wykorzystał swoją szansę i triumfował. Moim zdaniem to jest zawodnik, którego Norwegia potrzebowała, ponieważ stać go w przyszłości na wygrane w PŚ i na najważniejszych imprezach.