Bitwa na rekordy - TCS Oberstdorf 2000

Łagodna zima w Europie skomplikowała plany Międzynarodowej Federacji Narciarskiej. W Pucharze Świata nastąpiła blisko miesięczna przerwa w startach. Skoczkowie powrócili do rywalizacji dopiero w Oberstdorfie, na inaugurację 49. Turnieju Czterech Skoczni.

29.12.2000 - Adam Małysz

Grudzień 2000 roku był trudnym okresem dla skoków narciarskich. Ciepły koniec jesieni w Europie wywołał paraliż w międzynarodowej rywalizacji. Zawody Pucharu Świata w Lillehammer udało się jeszcze przenieść do Kuopio, ale dla Ramsau, Liberca oraz Engelbergu nie znaleziono już zastępstwa. Wszystko wskazywało na to, iż kolejna pucharowa rywalizacja po 3 grudnia odbędzie się dopiero pod koniec miesiąca wraz z inauguracją 49. Turnieju Czterech Skoczni. Turnieju, który również borykał się problemami.

6 grudnia organizatorzy niemiecko-austriackiej imprezy zaczęli wprowadzać plany awaryjne na wypadek dalszego braku zimy w regionie. Dla Oberstdorfu w sytuacjach kryzysowych ratunek stanowił zwykle szczyt Nebelhorn, położony 2 224 m n.p.m., skąd pozyskiwano brakujący na skoczni śnieg: – Tym razem nawet tam nie ma choćby najmniejszego płatka – tłumaczył Claus-Peter Horle, przewodniczący komitetu organizacyjnego.

Sytuacja była na tyle dramatyczna, iż organizatorzy rozważali przeprowadzenie inauguracyjnych zawodów w Oberstdorfie na igelicie: – Do Wigilii musimy mieć wystarczającą ilość śniegu. W przeciwnym wypadku będzie to jedyna alternatywa dla rozegrania konkursu – zapewniał Horle, który w najczarniejszym scenariuszu rozważał odbycie całego turnieju wyłącznie na Schattenbergschanze. – To byłby precedens, którego wolimy jednak uniknąć – dodawał dyrektor Pucharu Świata, Walter Hofer. Gospodarze odczuwali dodatkową presję. Trzy dni później sprzedano bowiem ostatnie bilety na otwarcie 49. Turnieju Czterech Skoczni.

Pierwsze pozytywne wieści napłynęły na dziesięć dni przed rozpoczęciem imprezy. Co prawda w Oberstdorfie nie spadł śnieg, ale za to nastąpił spadek dziennych temperatur, dzięki czemu możliwa stała się produkcja sztucznego puchu. Dodatkowo na Górę Cieni przybyło 160 ciężarówek z tym opadem z austriackiej doliny Kleinwalsertal oraz kolejne 60 wozów z lodem z miejskiego lodowiska. Wkrótce zielone światło otrzymały również pozostałe miejscowości turnieju.

Głównym faworytem 49. Turnieju Czterech Skoczni był Martin Schmitt. Czołowi reprezentanci Niemiec w trakcie grudniowej przerwy odbyli zgrupowania w Kuusamo i Gallivare, podczas których najbardziej błyszczał lider Pucharu Świata. W przypadku skoczka z Furtwangen był jednak jeden problem. Miał on bowiem wygrać już poprzednie dwie edycje niemiecko-austriackiej imprezy, w obu przypadkach zwyciężał na inaugurację w Oberstdorfie, ale w trakcie trwania zmagań przychodziła presja i zmęczenie, a po laury sięgali inni – Janne Ahonen oraz Andreas Widhoelzl.

Tym razem miało być inaczej, a Niemiecki Związek Narciarski zadbał o nadzwyczajne środki. Dwukrotny zdobywca Kryształowej Kuli otrzymał ochronę oraz stacjonarną przyczepę, służącą za schron pod każdą skocznią. Wytyczono specjalne ścieżki, aby Niemiec miał jak najmniej kontaktu z kibicami, zaś każda prośba o rozmowę musiała być najpierw zaakceptowana przez trenera kadry: – Nie chcemy się izolować, ale usuniemy z drogi wszystko, co może uniemożliwić zwycięstwo Martina. Schmitt nie będzie już chodził wśród fanów niczym na wybiegu. Chyba, że po moim trupie – zapewniał Reinhard Hess.

Niemiecki sztab szkoleniowy nie mógł mieć jednak wpływu na pokonanie przeszkód w drodze po zwycięstwo w samej rywalizacji. Pokrzyżować szyki Schmittowi chciało wielu zawodników. Za głównych rywali przed startem imprezy uznawano Fina Janne Ahonena oraz Austriaka Andreasa Widhoelzla. Ten drugi był dobrej myśli: – Ostatnio mieliśmy zgrupowanie w Sankt Moritz. Pod względem technicznym moje skoki są bardzo dobre – twierdził triumfator poprzedniej edycji nad przedturniejowej konferencji prasowej. Poza wielką trójką, w szerokim gronie faworytów znajdowali się m.in. Sven Hannawald, Matti Hautamaeki oraz Noriaki Kasai. Organizatorzy przygotowali w puli nagród 400 tysięcy marek niemieckich – po 100 tysięcy dla najlepszej szóstki każdego konkursu. Dodatkowo zwycięzca miał otrzymać samochód Audi TT, jednak w trakcie turnieju sponsor podjął decyzję o wymianie tego modelu na o 30 tysięcy marek tańsze Audi A4.

Reprezentacja Polski wykorzystała przymusową przerwę w zawodach Pucharu Świata na dwa zgrupowania w Sankt Moritz oraz Ramsau. Jak informował sztab szkoleniowy, podczas treningów Adam Małysz zaczął objawiać oznaki wielkiej formy. Szczególnie było to widoczne na tle czołowych reprezentantów Austrii i Japonii, których zawodnik z Wisły przeskakiwał pomimo oddawania prób z krótszego o kilka belek rozbiegu. To w trakcie jednego z tych zgrupowań Andreas Goldberger zadzwonił do Eddiego Federera, informując go o świetnych próbach Polaka. Menedżer zdołał namówić Red Bulla do wznowienia współpracy z Małyszem, przerwanej po olimpijskim sezonie 1997/1998. Trener Austriaków, Alois Lipburger zapytany o faworyta TCS wymienił Adama Małysza, co wywoływało konsternację, a nawet śmiech wśród niemieckich dziennikarzy.

Na liście startowej pierwszego przystanku 49. Turnieju Czterech Skoczni znalazły się nazwiska 85 zawodników z dwudziestu reprezentacji narodowych. Polacy przybyli w czwórkę do Oberstdorfu. Trener Apoloniusz Tajner do startu w tej prestiżowej imprezie wytypował Adama Małysza, Wojciecha Skupienia, Roberta Mateję oraz Grzegorza Śliwkę. Najliczniejsi na Schattenbergschanze byli Niemcy, którzy dzięki skorzystaniu z kwoty krajowej mogli wystawić do kwalifikacji 18 zawodników.

Dla tych, którzy nie do końca byli przekonani do przedturniejowych zapowiedzi sztabu trenerskiego, czwartek w Oberstdorfie musiał być niemałym zaskoczeniem. Już pierwsza seria treningowa zakończyła się wygraną Adama Małysza. Lider reprezentacji Polski poszybował na 112 metr. Tuż za nim uplasowali się Fin Ville Kantee (111,5 m) oraz Austriak Stefan Horngacher (111 m). Główny faworyt gospodarzy, Martin Schmitt z wynikiem 97,5 metra zajął trzydziestą siódmą lokatę.

Jeszcze bardziej zaskakujący był przebieg drugiej rundy treningowej. Tym razem najlepszy okazał się Wojciech Skupień, który oddał skok na odległość 121,5 metra. Drugie miejsce ex aequo zajęli Masahiko Harada i Andreas Widhoelzl (po 119 m). Czwarty był Damjan Fras (118,5 m), piąty Adam Małysz wspólnie z Martinem Schmittem (po 118 m), zaś siódmy - Robert Mateja (115,5 m). Trzech Polaków w ścisłej czołówce treningu na Turnieju Czterech Skoczni mogło wprowadzić w osłupienie, nawet jeżeli te próby nie miały żadnej wartości pod kątem sportowej rywalizacji. Przygotowana w czasach odwilży skocznia sprawiała problemy wielu zawodnikom. W obu seriach zanotowano łącznie aż dwanaście nieustanych prób.

Wyniki I treningu TCS w Oberstdorfie (K-115); 28.12.2000
Lp.	Zawodnik	Kraj	Skok	Belka
1	MAŁYSZ Adam		112.0	34
2	KANTEE Ville		111.5	34
3	HORNGACHER Stefan		111.0	34
4	INGEBRIGTSEN Tommy		110.5	34
5	SCHWARZENBERGER Reinhard		110.0	32
6	WASILJEW Dmitrij		109.5	34
7	WIDHOELZL Andreas		109.0	34
8	SOININEN Jani		107.5	34
8	LINDSTROEM Veli-Matti		107.5	34
8	LOITZL Wolfgang		107.5	34
11	STEINAUER Marco		107.0	32
12	HANNAWALD Sven		106.5	34
13	FREIHOLZ Sylvain		106.0	32
14	KOCH Martin		105.5	34
14	HOELLWARTH Martin		105.5	34
14	KASAI Noriaki		105.5	34
14	AHONEN Janne		105.5	34
18	LOEFFLER Frank		104.5	34
19	NIEMINEN Toni		103.5	34
19	JUSSILAINEN Risto		103.5	34
21	DUFFNER Christof		102.5	32
21	OTTESEN Lasse		102.5	32
23	MATEJA Robert		100.5	32
23	HAUTAMAEKI Matti		100.5	34
25	LJOEKELSOEY Roar		100.0	34
26	JAEKLE Hansjoerg		99.5	32
27	HERR Alexander		99.0	32
27	HAUTAMAEKI Jussi		99.0	34
27	OKABE Takanobu		99.0	34
30	KAISER Stefan		98.5	30
30	ALBORN Alan		98.5	32
30	DOLEZAL Michal		98.5	32
33	HARADA Masahiko		98.0	34
34	JAAFS Kristoffer		97.5	34
35	UHRMANN Michael		96.5	34
36	ZONTA Peter		96.0	32
37	MIYAHIRA Hideharu		95.5	32
37	JIROUTEK Jakub		95.5	32
37	AUDENRIETH Roland		95.5	32
37	KUETTEL Andreas		95.5	32
37	SCHMITT Martin		95.5	34
42	RITZERFELD Joerg		95.0	30
42	SKUPIEŃ Wojciech		95.0	32
44	SOLEM Morten		94.5	32
45	GOLDBERGER Andreas		93.5	34
46	STENSRUD Henning		93.0	30
46	CHOI Yong Jik		93.0	32
48	DESSUM Nicolas		92.5	32
48	DOENNEM Olav Magne		92.5	32
48	CECON Roberto		92.5	34
51	REICHEL Frank		92.0	30
52	YOSHIOKA Kazuya		91.5	34
53	PIEPER Stefan		91.0	30
54	GRILLHOESL Christoph		90.5	30
54	MUNTERS Johan		90.5	32
56	URH-ZUPAN Primoz		90.0	32
57	NEUMAYER Michael		89.0	30
58	MOELLINGER Michael		88.5	30
58	STOERL Dennis		88.5	30
60	CZWYKOW Dmitrij		87.0	32
60	FUNAKI Kazuyoshi		87.0	32
62	AAGHEIM Morten		86.5	32
62	RADELJ Jure		86.5	34
64	HLAVA Jakub		86.0	30
65	ELSE Dirk		85.5	30
65	SANTIAGO Remi		85.5	32
67	BIEŁOW Aleksander		84.0	32
68	KRANJEC Robert		83.5	32
68	FILIMONOW Stanisław		83.5	32
68	JURIS Jaan		83.5	32
71	HORNSCHUH Ronny		82.5	30
72	KIM Hyun Ki		81.5	30
72	DE GROOT Niels		81.5	32
72	FATKULLIN Ildar		81.5	32
75	GAJDUK Paweł		81.0	30
76	SPAETH Georg		80.0	30
76	NAKAMURA Kazuhiro		80.0	30
78	FRAS Damjan		79.0	32
79	ŚLIWKA Grzegorz		78.0	32
80	CHEDAL Emmanuel		77.0	30
80	CHOI Heung Chul		77.0	32
82	MESIK Martin		75.0	32
83	JONES Clint		74.0	30
84	WATASE Yuta		72.0	32
84	KOBIELEW Walerij		72.0	32

Wyniki II treningu TCS w Oberstdorfie (K-115); 28.12.2000
Lp.	Zawodnik	Kraj	Skok	Belka
1	SKUPIEŃ Wojciech		121.5	38
2	HARADA Masahiko		119.0	38
2	WIDHOELZL Andreas		119.0	38
4	FRAS Damjan		118.5	38
5	MAŁYSZ Adam		118.0	38
5	SCHMITT Martin		118.0	38
7	MATEJA Robert		115.5	38
8	AHONEN Janne		115.0	38
9	GOLDBERGER Andreas		113.5	38
10	HERR Alexander		113.0	38
10	INGEBRIGTSEN Tommy		113.0	38
12	DUFFNER Christof		111.0	38
12	HAUTAMAEKI Matti		111.0	38
14	DOLEZAL Michal		110.0	38
15	KUETTEL Andreas		109.5	38
15	LOEFFLER Frank		109.5	38
17	HOELLWARTH Martin		109.0	38
17	JUSSILAINEN Risto		109.0	38
19	SCHWARZENBERGER Reinhard		108.5	38
19	HANNAWALD Sven		108.5	38
21	UHRMANN Michael		108.0	38
22	FREIHOLZ Sylvain		107.0	38
22	URH-ZUPAN Primoz		107.0	38
24	MIYAHIRA Hideharu		106.5	38
25	OTTESEN Lasse		106.0	38
26	NAKAMURA Kazuhiro		105.5	38
26	AUDENRIETH Roland		105.5	38
28	CZWYKOW Dmitrij		105.0	38
28	HAUTAMAEKI Jussi		105.0	38
28	HORNGACHER Stefan		105.0	38
31	AAGHEIM Morten		104.0	38
31	ALBORN Alan		104.0	38
33	STENSRUD Henning		103.5	35
33	SOININEN Jani		103.5	38
33	RADELJ Jure		103.5	38
36	REICHEL Frank		103.0	35
36	KRANJEC Robert		103.0	38
36	DOENNEM Olav Magne		103.0	38
36	KANTEE Ville		103.0	38
40	KAISER Stefan		102.0	35
41	SANTIAGO Remi		101.5	38
41	FUNAKI Kazuyoshi		101.5	38
43	ZONTA Peter		100.5	38
44	DE GROOT Niels		100.0	38
44	JIROUTEK Jakub		100.0	38
44	LOITZL Wolfgang		100.0	38
47	RITZERFELD Joerg		99.0	35
48	STEINAUER Marco		98.5	38
48	DESSUM Nicolas		98.5	38
50	KOCH Martin		98.0	38
51	JURIS Jaan		96.5	38
52	OKABE Takanobu		95.5	38
53	CECON Roberto		95.0	38
54	NEUMAYER Michael		93.5	35
54	JAAFS Kristoffer		93.5	38
56	MOELLINGER Michael		93.0	35
56	NIEMINEN Toni		93.0	38
58	PIEPER Stefan		92.5	35
58	CHOI Heung Chul		92.5	38
60	JAEKLE Hansjoerg		91.5	38
61	ŚLIWKA Grzegorz		90.5	38
62	MESIK Martin		90.0	38
63	CHOI Yong Jik		89.5	38
63	LINDSTROEM Veli-Matti		89.5	38
65	WASILJEW Dmitrij		88.5	38
66	KIM Hyun Ki		88.0	35
66	GAJDUK Paweł		88.0	35
68	KASAI Noriaki		87.0	38
69	HLAVA Jakub		86.0	35
69	FILIMONOW Stanisław		86.0	38
69	FATKULLIN Ildar		86.0	38
72	GRILLHOESL Christoph		85.0	35
72	CHEDAL Emmanuel		85.0	35
74	HORNSCHUH Ronny		84.0	35
75	BIEŁOW Aleksander		82.5	38
76	MUNTERS Johan		80.5	38
76	SOLEM Morten		80.5	38
76	LJOEKELSOEY Roar		80.5	38
79	SPAETH Georg		79.0	35
79	KOBIELEW Walerij		79.0	38
81	JONES Clint		78.0	35
82	STOERL Dennis		77.0	35
82	YOSHIOKA Kazuya		77.0	38
84	ELSE Dirk		73.0	35
84	WATASE Yuta		73.0	38

Kwalifikacje rozpoczęły się o 13:45 przy +3 st. Celsjusza i opadach deszczu ze śniegiem. Rundę otworzył Ronny Hornschuh, który uzyskał odległość 98,5 metra. Niemiec nie zajmował długo pozycji lidera, gdyż zaraz po nim lepsi okazali się jego rodacy - Stefan Pieper (102,5 m) oraz Michael Moellinger (104,5 m).

I wtedy wydarzył się najbardziej dramatyczny moment eliminacji. Chwilę grozy przeżył Joerg Ritzerfeld. Tuż po wybiciu się z progu wypięła się jego prawa narta. Reprezentant gospodarzy przebył jeszcze krótki dystans w powietrzu z drugą deską, aby upaść na 58 metrze. Doświadczenie zawodnika pozwoliło mu na lądowanie na boku, dzięki czemu uniknął groźnych kontuzji. Po badaniu lekarskim wykryto jedynie otarcie na podbródku, zaś skoczek był na następny dzień gościem studia RTL.

Kolejni zawodnicy mieli problemy z przeskoczeniem wyczynu Michaela Moellingera. Rady nie dał również Grzegorz Śliwka. Skaczący z numerem 20 reprezentant Polski wylądował na 95 metrze i po swojej próbie plasował się na dziesiątej pozycji. W końcu do zmiany lidera przyczynił się Hideharu Miyahira. Japończyk poszybował na odległość 106,5 metra i pokonał Niemca różnicą 6,1 punktu. Sytuacja na czele tabeli nie zmieniła się po skoku 37 na liście startowej Roberta Matei, który uzyskał zaledwie 93 metry i znalazł się na odległej, dwudziestej lokacie.

Chwilę później publiczność rozbudził Primoz Urh-Zupan. Słoweniec doleciał do 107 metra i został wiceliderem. Nie na długo, bo skaczący po nim Alexander Herr objął prowadzenie z wynikiem 109 metrów. Spory zawód wywołał Kazuyoshi Funaki. Triumfator 46. Turnieju Czterech Skoczni lądował na 76 metrze i znalazł się tylko przed Ritzerfeldem, który zaliczył upadek. Tym samym stracił szansę na awans do konkursu i wysokie miejsce w całej imprezie. Inaczej miały się sprawy Hansjoerga Jaeklego (109,5 m) oraz Mortena Solema (110,5 m), którzy jeden po drugim obejmowali fotel lidera kwalifikacji.

Jako trzeci z Polaków na belce startowej zasiadł Wojciech Skupień. Zakopiańczyk spisał się znacznie lepiej od Śliwki i Matei. Lot na 107 metr zapewniał mu występ w piątkowym konkursie, jednocześnie klasyfikując go na szóstym miejscu. Chwilę później prowadzenie objął Masahiko Harada. Reprezentant Japonii uzyskał rezultat 116,5 metra i wyprzedził Mortena Solema o 12,8 punktu.

Z numerem 59 na górze skoczni pojawił się Adam Małysz. Trzykrotny zwycięzca zawodów Pucharu Świata zaczynał potwierdzać, iż opowieści o jego wysokiej formie na zgrupowaniach nie były zmyślone. Po udanych skokach treningowych przyszła pora na podobną próbę w kwalifikacjach. Wiślanin przeskoczył rywali, szybując na 117 metr. Tym samym Polak został nowym liderem eliminacji na Schattenbergschanze, wyprzedzając o 0,9 punktu Masahiko Haradę. Kolejni zawodnicy nie byli w stanie zbliżyć się do najlepszych. Kazuya Yoshioka z problemami w locie lądował na 79 metrze. Niewiele dłuższe odległości uzyskali Takanobu Okabe (96 m) i Kristoffer Jaafs (98 m). Wspomniana trójka w komplecie nie awansowała do konkursu. Do czołówki dołączył z kolei Stefan Horngacher (113 m), który wskoczył na czwartą pozycję. Grono walczących o awans do zawodów zamknął Dmitrij Wasiljew (100,5 m).

Do zakończenia kwalifikacji pozostała prekwalifikowana czołowa piętnastka Pucharu Świata, która jednak nie zrobiła zbyt dużej furory. Martin Koch (92 m), Roberto Cecon (84 m), Ville Kantee (97 m) oraz Jure Radelj (97 m) tylko dzięki swojemu przywilejowi otrzymali szansę występu w piątkowym konkursie. Lepsze występy zaliczyli jedni z faworytów turnieju - Martin Hoellwarth (109 m), Andreas Widhoelzl (104,5 m), Noriaki Kasai (107 m) oraz Sven Hannawald (109 m). Nikt jednak nie był w stanie doskoczyć do czołowej piątki. Janne Ahonen wylądował na 107 metrze i znalazł się po swojej próbie na dziesiątej pozycji. Jeszcze niżej sklasyfikowany został jego rodak, Matti Hautamaeki (104,5 m). Oczekiwań nie zawiódł Martin Schmitt. Lider PŚ poszybował na odległość 112,5 metra, która zapewniła mu trzecie miejsce.

Tym samym nieoczekiwanie zwycięzcą kwalifikacji został Adam Małysz. Reprezentant Polski pokonał o 0,9 punktu Masahiko Haradę oraz o 10,1 pkt. Martina Schmitta. Tuż za czołową trójką uplasowali się Morten Solem, Stefan Horngacher oraz Hansjoerg Jaekle. Do pierwszej serii konkursowej awansował jeszcze jeden z Biało-Czerwonych, siedemnasty Wojciech Skupień.

I chociaż Małysz okazał się najlepszy w eliminacjach, to w swojej próbie nie ustrzegł się błędów: – W kwalifikacjach, które Adam wygrał, poniosły go nerwy i niewiele brakowało do nieszczęścia. Po czterech tygodniach przerwy w startach doczekaliśmy się konfrontacji z najlepszymi i Adam nie zawiódł – mówił po czwartkowych seriach trener Apoloniusz Tajner w rozmowie z "Gazetą Wyborczą".

Wyniki kwalifikacji TCS w Oberstdorfie (K-115); 28.12.2000
Lp.	Zawodnik	Kraj	Skok	Belka	Nota
1	MAŁYSZ Adam		117.0	36	119.1	Q
2	HARADA Masahiko		116.5	36	118.2	Q
3	SCHMITT Martin		112.5	36	109.0	PQ
4	SOLEM Morten		110.5	36	105.4	Q
5	HORNGACHER Stefan		113.0	36	104.9	Q
6	JAEKLE Hansjoerg		109.5	36	102.6	Q
7	HANNAWALD Sven		109.0	36	101.7	PQ
7	HERR Alexander		109.0	36	101.7	Q
7	HOELLWARTH Martin		109.0	36	101.7	PQ
10	NIEMINEN Toni		108.5	36	99.8	Q
11	AHONEN Janne		107.0	36	99.6	PQ
12	LJOEKELSOEY Roar		107.5	36	99.5	Q
13	FRAS Damjan		108.0	36	99.4	Q
14	KASAI Noriaki		107.0	36	98.1	PQ
15	MIYAHIRA Hideharu		106.5	36	97.7	Q
16	URH-ZUPAN Primoz		107.0	36	97.1	Q
17	SKUPIEŃ Wojciech		107.0	36	96.1	Q
18	DESSUM Nicolas		106.0	36	95.8	Q
19	WIDHOELZL Andreas		104.5	36	93.6	PQ
20	HAUTAMAEKI Matti		104.5	36	93.1	PQ
21	MUNTERS Johan		105.5	36	92.9	Q
22	GOLDBERGER Andreas		103.5	36	91.8	Q
23	JUSSILAINEN Risto		106.5	36	91.7	PQ
24	MOELLINGER Michael		104.5	36	91.6	Q
25	REICHEL Frank		104.0	36	90.7	Q
26	LINDSTROEM Veli-Matti		106.0	36	90.3	Q
27	UHRMANN Michael		103.0	36	89.9	PQ
28	PIEPER Stefan		103.5	36	89.8	Q
29	DOENNEM Olav Magne		104.0	36	89.7	Q
30	AAGHEIM Morten		102.0	36	89.1	Q
31	SOININEN Jani		102.0	36	87.1	Q
32	INGEBRIGTSEN Tommy		102.0	36	86.6	PQ
33	ZONTA Peter		100.5	36	84.9	Q
34	KUETTEL Andreas		101.0	36	84.8	Q
34	STEINAUER Marco		101.0	36	84.8	Q
36	KAISER Stefan		100.0	36	84.0	Q
37	OTTESEN Lasse		99.5	36	83.1	Q
38	LOEFFLER Frank		100.0	36	83.0	PQ
39	WASILJEW Dmitrij		100.5	36	82.9	Q
40	NAKAMURA Kazuhiro		99.0	36	82.2	Q
41	LOITZL Wolfgang		101.5	36	81.7	PQ
42	HAUTAMAEKI Jussi		99.5	36	81.6	Q
43	DOLEZAL Michal		99.5	36	80.6	Q
44	DUFFNER Christof		99.0	36	80.2	Q
45	HORNSCHUH Ronny		98.5	36	79.8	Q
46	NEUMAYER Michael		99.0	36	78.7	Q
47	FREIHOLZ Sylvain		97.5	36	77.0
48	SCHWARZENBERGER Reinhard		96.5	36	76.2
49	STENSRUD Henning		96.5	36	75.2
50	AUDENRIETH Roland		95.5	36	74.9
50	HLAVA Jakub		95.5	36	74.9
50	JAAFS Kristoffer		98.0	36	74.9
53	OKABE Takanobu		96.0	36	74.8
54	JIROUTEK Jakub		96.5	36	74.2
55	ALBORN Alan		95.0	36	73.5
56	RADELJ Jure		97.0	36	73.1	PQ
57	KANTEE Ville		97.0	36	72.1	PQ
58	ŚLIWKA Grzegorz		95.0	36	72.0
59	CHOI Heung Chul		96.0	36	70.8
60	MATEJA Robert		93.0	36	67.4
61	KOCH Martin		92.0	36	66.6	PQ
62	GRILLHOESL Christoph		95.5	36	66.4
63	KIM Hyun-Ki		92.0	36	65.6
64	SANTIAGO Remi		92.5	36	65.5
65	GAJDUK Paweł		92.5	36	65.0
66	CHEDAL Emmanuel		91.0	36	63.8
67	ELSE Dirk		89.0	36	59.7
68	STOERL Dennis		87.0	36	58.6
69	KOBIELEW Walerij		88.5	36	58.3
70	DE GROOT Niels		89.0	36	57.2
71	MESIK Martin		87.0	36	53.6
72	FILIMONOW Stanisław		84.5	36	53.1
73	KRANJEC Robert		84.5	36	52.1
74	CECON Roberto		84.0	36	49.2	PQ
75	JONES Clint		82.0	36	48.6
76	CZWYKOW Dmitrij		85.5	36	48.4
77	BIEŁOW Aleksander		82.0	36	47.1
78	CHOI Yong Jik		84.0	36	46.2
79	FATKULLIN Ildar		79.0	36	40.2
80	JURIS Jaan		79.5	36	37.6
81	SPAETH Georg		78.0	36	33.9
82	FUNAKI Kazuyoshi		76.0	36	30.8
83	YOSHIOKA Kazuya		76.0	36	29.8
84	RITZERFELD Joerg		58.0	36	0.0
DSQ	WATASE Yuta

Zgodnie z regulaminem Turnieju Czterech Skoczni, po kwalifikacjach zawodnicy zostali podzieleni na 25 par, w których mieli rywalizować w pierwszej serii konkursowej. Zwycięski Adam Małysz, który przez część niemieckojęzycznych mediów zaczął być nazywany „cichym faworytem” imprezy, trafił na Włocha Roberto Cecona, który tylko dzięki prekwalifikacji mógł wystąpić w piątkowych zmaganiach. Rywalem Wojciecha Skupienia został Szwajcar Marco Steinauer. Niemiec Martin Schmitt miał z kolei zmierzyć się z Finem Ville Kantee.

Pary KO konkursu TCS w Oberstdorfie (K-115); 29.12.2000
Nr	Zawodnik 1	Kraj	vs	Nr	Zawodnik 2	Kraj
26	LINDSTROEM Veli-Matti		-	25	REICHEL Frank
27	UHRMANN Michael		-	24	MOELLINGER Michael
28	PIEPER Stefan		-	23	JUSSILAINEN Risto
29	DOENNEM Olav Magne		-	22	GOLDBERGER Andreas
30	AAGHEIM Morten		-	21	MUNTERS Johan
31	SOININEN Jani		-	20	HAUTAMAEKI Matti
32	INGEBRIGTSEN Tommy		-	19	WIDHOELZL Andreas
33	ZONTA Peter		-	18	DESSUM Nicolas
34	STEINAUER Marco		-	17	SKUPIEŃ Wojciech
35	KUETTEL Andreas		-	16	URH-ZUPAN Primoz
36	KAISER Stefan		-	15	MIYAHIRA Hideharu
37	OTTESEN Lasse		-	14	KASAI Noriaki
38	LOEFFLER Frank		-	13	FRAS Damjan
39	WASILJEW Dmitrij		-	12	LJOEKELSOEY Roar
40	NAKAMURA Kazuhiro		-	11	AHONEN Janne
41	LOITZL Wolfgang		-	10	NIEMINEN Toni
42	HAUTAMAEKI Jussi		-	9	HANNAWALD Sven
43	DOLEZAL Michal		-	8	HOELLWARTH Martin
44	DUFFNER Christof		-	7	HERR Alexander
45	HORNSCHUH Ronny		-	6	JAEKLE Hansjoerg
46	NEUMAYER Michael		-	5	HORNGACHER Stefan
47	RADELJ Jure		-	4	SOLEM Morten
48	KANTEE Ville		-	3	SCHMITT Martin
49	KOCH Martin		-	2	HARADA Masahiko
50	CECON Roberto		-	1	MAŁYSZ Adam

Na piątkowy konkurs inauguracyjny 49. Turnieju Czterech Skoczni przybył komplet 18 tysięcy kibiców. Tym razem pogoda dopisała. Opady ustały, a temperatura oscylowała w okolicach 0 st. Celsjusza. Już seria próbna potwierdziła, iż zawody mogą dostarczyć wielu emocji. Aż trzech zawodników poszybowało dalej od rekordu Schattenbergschanze - 125 metrów w wykonaniu Kristiana Brendena. Sztuki tej dokonali kolejno Jani Soininen (127,5 m), Andreas Widhoelzl (125,5 m) oraz Adam Małysz (127 m). Lider Pucharu Świata, Martin Schmitt wyrównał z kolei wyczyn Norwega.

Wyniki serii próbnej TCS w Oberstdorfie (K-115); 29.12.2000
Lp.	Zawodnik	Kraj	Skok	Belka
1	SOININEN Jani		127.5	22	Q
2	MAŁYSZ Adam		127.0	20	Q
3	WIDHOELZL Andreas		125.5	20	Q
4	SCHMITT Martin		125.0	20	Q
5	JUSSILAINEN Risto		124.5	24	Q
6	INGEBRIGTSEN Tommy		122.5	20	LL
6	KASAI Noriaki		122.5	20	Q
6	AHONEN Janne		122.5	20	Q
9	HAUTAMAEKI Matti		122.0	20	LL
9	WASILJEW Dmitrij		122.0	20	Q
11	SKUPIEŃ Wojciech		121.5	20	Q
12	DESSUM Nicolas		121.0	20	Q
13	DOENNEM Olav Magne		120.5	24	Q
13	HANNAWALD Sven		120.5	20	Q
13	HARADA Masahiko		120.5	20	Q
16	LINDSTROEM Veli-Matti		120.0	26	Q
17	KAISER Stefan		118.0	20	Q
18	HOELLWARTH Martin		117.5	20	Q
18	RADELJ Jure		117.5	20	Q
20	HORNGACHER Stefan		117.0	20	Q
21	NAKAMURA Kazuhiro		116.5	20	LL
22	MUNTERS Johan		116.0	24	Q
22	STEINAUER Marco		116.0	20	LL
22	KUETTEL Andreas		116.0	20	LL
22	URH-ZUPAN Primoz		116.0	20	Q
22	LOITZL Wolfgang		116.0	20	Q
27	GOLDBERGER Andreas		115.5	24
28	LJOEKELSOEY Roar		115.0	20
28	HERR Alexander		115.0	20	Q
28	KANTEE Ville		115.0	20
31	UHRMANN Michael		114.5	24	Q
31	NIEMINEN Toni		114.5	20
33	FRAS Damjan		114.0	20	Q
33	SOLEM Morten		114.0	20
35	LOEFFLER Frank		113.0	20
35	HAUTAMAEKI Jussi		113.0	20
37	ZONTA Peter		112.5	20
37	MIYAHIRA Hideharu		112.5	20
37	DUFFNER Christof		112.5	20
40	JAEKLE Hansjoerg		111.0	20	Q
41	AAGHEIM Morten		110.5	24
42	OTTESEN Lasse		110.0	20
43	CECON Roberto		107.0	20
44	NEUMAYER Michael		106.5	20
45	DOLEZAL Michal		106.0	20
46	MOELLINGER Michael		104.0	24
47	REICHEL Frank		103.5	24
48	KOCH Martin		102.5	20
49	HORNSCHUH Ronny		98.0	20
50	PIEPER Stefan		95.5	24

Pierwsza seria konkursowa rozgrywana była z 20. belki startowej. Rywalizację otworzył Veli Matti Lindstroem. 17-letni Fin uzyskał odległość 109,5 metra i pokonał w pojedynku KO Niemca Franka Reichela (102 m). Rezultat skoczka z Lahti wyrównał dwukrotny triumfator Turnieju Czterech Skoczni, Andreas Goldberger, który dodatkowo otrzymał o pół punktu wyższe noty za styl. Wyjątkowo emocjonująca okazała się bratobójcza rywalizacja Janiego Soininena i Mattiego Hautamaekiego. Obaj Finowie osiągnęli identyczny rezultat 112,5 metra, ale to niedawny lider Pucharu Świata okazał się o punkt lepszy. Podopieczni Miki Kojonkoskiego objęli wówczas dwie czołowe lokaty w konkursie.

W końcu nadszedł czas próby jednego z faworytów turnieju. Triumfator z poprzedniego sezonu, Andreas Widhoelzl rozpoczął jednak nową edycję tego cyklu w najgorszy możliwy sposób. Reprezentant Austrii po krótkim locie klepnął nartami o zeskok na 83 metrze. Przegrana w pojedynku z Tommym Ingebrigtsenem (101,5 m) przy tak mizernej odległości oznaczała dla niego brak awansu do serii finałowej i utratę szans na nawiązanie do sukcesu z poprzedniej zimy: – Ten skok całkowicie mi się nie udał. To była moja głupota, byłem zbyt agresywny – stwierdził na gorąco po swoim skoku.

Nadeszła pora na skok pierwszego reprezentanta Polski. Wojciech Skupień musiał zmierzyć się ze Szwajcarem Marco Steinauerem, który nie oddał najlepszej próby (95,5 m). Dwukrotny olimpijczyk nareszcie przełożył dobre skoki z treningów na konkurs i błysnął na Górze Cieni. Trener Apoloniusz Tajner potakiwał głową na lot zakopiańczyka na 114 metr. Ten rezultat pozwolił mu objąć prowadzenie z przewagą 1,2 punktu nad Mattim Hautamaekim, a ponadto dawał nadzieję na miejsce w czołówce na półmetku zawodów.

Biało-Czerwony pozostał na fotelu lidera do czasu próby Stefana Kaisera. 17-letni Austriak, który do tej pory tylko raz wystąpił w zawodach Pucharu Świata, poszybował na 115 metr i niespodziewanie wygrał pojedynek w parze z Hideharu Miyahirą (110,5 m). Nastolatek musiał jednak po chwili uznać wyższość Noriakiego Kasai. Reprezentant Japonii, który był bliski zwycięstwa w Turnieju Czterech Skoczni w sezonie 1998/99, uzyskał rezultat 116,5 metra i wyszedł na prowadzenie o 5,7 punktu. Kolejny z faworytów imprezy, Fin Janne Ahonen wylądował na 111 metrze i po swojej próbie był szósty. Zmiany na górze tabeli nastąpiły dopiero po występie Svena Hannawalda. Mistrz świata w lotach doleciał do 121 metra i znalazł się o 5,1 pkt. przed Kasaim.

Niemieccy kibice nie cieszyli się jednak długo z prowadzenia jednego ze swoich idoli. Już w następnej parze wszystkich zadziwił Martin Hoellwarth. 26-letni trzykrotny wicemistrz olimpijski z Albertville wykorzystał sprzyjające warunki wietrzne i rozprawił się z czteroletnim rekordem Schattenbergschanze. 126 metrów! Austriak wskoczył na pozycję lidera z przewagą 5,5 punktu nad Svenem Hannawaldem. Fani na trybunach ponownie ożywili się przed próbą lidera Pucharu Świata. Martin Schmitt wylądował na 119 metrze i został sklasyfikowany na trzeciej pozycji, ze stratą 8,3 pkt. do Hoellwartha. Po chwili Niemca o jedną lokatę zepchnął Masahiko Harada, który uzyskał rezultat 119,5 metra.

Do zakończenia pierwszej serii pozostała ostatnia para. Włoch Roberto Cecon nie zawiesił wysoko poprzeczki, lądując na 101 metrze. Na górze skoczni pozostał Adam Małysz. Reprezentant Polski do pierwszej konkursowej próby podszedł bardzo nerwowo. Tuż po wybiciu się z progu popełnił błąd. Tyły nart uderzyły o siebie i doprowadziły do wahnięcia obu desek. W takiej sytuacji zawodnicy z reguły nie mają już szans na daleki skok. Wiślanin jednak w znany tylko sobie sposób zdołał odlecieć. 116,5 metra oznaczało szóstą lokatę i pozostanie w grze o podium zawodów w Oberstdorfie.

– Troszkę ta lewa narta mu ucieka... ale pociągnie daleko, daleko! Nie będzie pierwszy po pierwszej serii dzisiejszego konkursu, ale będzie wysoko – Krzysztof Miklas komentował skok Adama Małysza dla Telewizji Polskiej, która tradycyjnie transmitowała Turniej Czterech Skoczni: – Nie wymagajmy za wiele, jest dobrze!

Na półmetku rywalizacji prowadził nowy rekordzista skoczni, Martin Hoellwarth, a tuż za nim plasowali się Sven Hannawald oraz Masahiko Harada. Czwarty był Martin Schmitt, piąty Noriaki Kasai, a szósty Adam Małysz, tracący 14,6 punktu do lidera. Na wysokiej, jedenastej pozycji sklasyfikowany był Wojciech Skupień. W gronie „szczęśliwych przegranych” znaleźli się dziesiąty Christof Duffner (115,5 m), czternasty Jani Soininen (112,5 m), dziewiętnasty Hideharu Miyahira (110,5 m), dwudziesty Jure Radelj (111 m) oraz dwudziesty pierwszy Ville Kantee (110,5 m).

Rundę finałową rozpoczął Risto Jussilainen, który oddał skok na odległość 112,5 metra. Początek serii nie wprowadziła wielu roszad w tabeli konkursowej. Niemal każdy zawodnik wychodził na prowadzenie po swojej próbie, kolejno Tommy Ingebrigtsen (113 m), Frank Loeffler (112 m), Dmitrij Wasiljew (112 m) oraz Veli-Matti Lindstroem (109,5 m). Na nieco dłuższą chwilę na fotelu lidera zasiadł Andreas Goldberger, który wylądował na 110 metrze.

Trzykrotny zdobywca Kryształowej Kuli stracił prowadzenie na rzecz dziewiętnastego na półmetku Hideharu Miyahiry (111 m). Jeszcze lepiej spisał się Wolfgang Loitzl. Niespełna 21-letni Austriak jako pierwszy w finale przekroczył punkt konstrukcyjny skoczni, uzyskując 115,5 metra. O metr jego wyczyn poprawił z kolei Słoweniec Peter Zonta.

Do gry powrócił Janne Ahonen. Lider fińskiej kadry po pierwszej serii zajmował piętnastą pozycję, ale finałowy lot na 119 metr pozwolił mu pewnie objąć prowadzenie w zawodach. Nieco bliżej lądowali jego rodacy - Jani Soininen (115 m) oraz Matti Hautamaeki (117 m). Nastał moment skoku Wojciecha Skupienia. Próba Polaka nie była do końca udana. Zawodnik musiał korygować rękoma tor lotu i ostatecznie wylądował na 109 metrze, co dawało mu na ten moment ósmą lokatę. Ostatnią dziesiątkę otworzył Christof Duffner, który z wynikiem 117,5 metra wskoczył na drugą pozycję, tuż za Ahonenem.

Walkę o najwyższe lokaty na dobre otworzył jednak Stefan Horngacher. 31-letni reprezentant Austrii poszybował na odległość 127,5 metra, bijąc świeżo ustanowiony rekord skoczni swojego rodaka, Martina Hoellwartha. Skoczek z Woergl wyprzedził Ahonena o 15,9 punktu. Kolejni zawodnicy mieli problemy z nawiązaniem walki z nowym liderem. Rewelacja pierwszej rundy, Stefan Kaiser uzyskał 120,5 metra i znalazł się na drugiej pozycji. Cztery metry bliżej lądował Alexander Herr, który wskoczył na trzecie miejsce.

Nadeszła pora na skok szóstego po pierwszej serii Adama Małysza. Reprezentant Polski zadziwił cały narciarski świat. Idealnie złapał noszenie i zdaniem wielu trenerów z tak wysokim torem lotu mógł poszybować na 140 metr, co na ówczesnej Schattenbergschanze mogło zakończyć się groźnym upadkiem. Wiślanin musiał zatem skracać swoją próbę. Podczas lądowania wprawdzie przysiadł, ale ustał. 132,5 metra oznaczało kolejny w tym dniu rekord skoczni! 23-latek otrzymał od sędziów noty w przedziale 16-17 punktów i wysunął się na prowadzenie z przewagą 8,3 punktu nad Horngacherem.

– Coś nieprawdopodobnego, że on to ustał, proszę państwa! To jak skok Fortuny w Sapporo! Ależ ta lewa narta mu uciekała, ale co on zrobił na skoczni, Małysz! No wraca do swojej wielkiej formy. To, co trener Tajner obiecywał, ja nie chciałem zapeszać. Długo wczoraj wieczorem rozmawialiśmy i z panem Tajnerem i z Piotrem Fijasem i z doktorem Blecharzem, psychologiem, który pomaga w przygotowaniu. Fantastyczny! No, na szczęście ustał, nie przewrócił! Nie było mowy o telemarku, ale to jest 132,5 metra! Proszę państwa, to jest skok faktycznie w XXI wiek, który już rozpocznie się za kilka dni – Krzysztof Miklas radośnie komentował rekord skoczni Małysza na antenie TVP.

Po próbie wiślanina nastała krótka przerwa, podczas której dyrektor Pucharu Świata Walter Hofer rozmawiał przez krótkofalówkę z jury zawodów. Ewentualne skrócenie rozbiegu oznaczałoby powtórzenie niemal ukończonej rundy. Dodatkowo nad skocznię powoli nadchodził zmierzch, co uniemożliwiłoby rozegranie serii do końca. Ostatecznie finał był kontynuowany z dotychczasowej belki. Piąty na półmetku Noriaki Kasai poleciał na odległość 128,5 metra i został doceniony przez sędziów, otrzymując cztery noty po 19,5 punktu oraz jedną „dwudziestkę”. Japończyk został nowym liderem, pokonując Polaka o 5,8 pkt. Tysiące kibiców zgromadzonych pod Schattenbergschanze wprowadził w euforię Martin Schmitt. Największa ówczesna gwiazda skoków przeskoczyła skocznię lotem na 133 metr! To już było osiem metrów dalej od rekordu Brendena sprzed rozpoczęcia zawodów. Niemiec leciał także niższym torem lotu niż Małysz i mógł wykonać lepsze lądowanie, dzięki czemu wyszedł na prowadzenie o 5,1 pkt. przed Kasaim. Wątpliwości wśród wielu widzów wzbudził pomiar odległości próby lidera Pucharu Świata. Ich zdaniem skok zawodnika z Furtwangen wydawał się optycznie krótszy od wyczynu Adama Małysza. Spory na ten temat trwają do dziś, dwadzieścia lat później.

Do zakończenia inauguracyjnego konkursu TCS w Oberstdorfie pozostało trzech zawodników. Masahiko Harada z problemami przy lądowaniu uzyskał rezultat 128 metrów, który pozwolił mu na zajęcie trzeciej lokaty, o 1,8 punktu przed Małyszem. Walki o podium nie nawiązał Sven Hannawald. 122 metry oznaczały piątą pozycję dla zawodnika gospodarzy. Rywalizację zamykał były już rekordzista skoczni, Martin Hoellwarth. Austriak nie dał rady, doleciał do 114,5 metra i zaliczył upadek, ponadto uderzając o boczną bandę. Martin Schmitt najpierw podszedł do swojego rywala, chcąc się upewnić czy z jego zdrowiem wszystko w porządku, a następnie rozpoczął świętowanie 24. pucharowego zwycięstwa w karierze. Dodatkowo został pierwszym skoczkiem w historii, który po raz trzeci z rzędu triumfował w pierwszych zawodach Turnieju Czterech Skoczni.

Martin Schmitt stanął na podium w Oberstdorfie w towarzystwie Japończyków - drugiego Noriakiego Kasai oraz trzeciego Masahiko Harady. Tuż za czołową trójką uplasował się Adam Małysz, którego od „pudła” dzielił zaledwie metr. Piąty był Sven Hannawald, a szósty Stefan Horngacher. Wojciech Skupień ukończył rywalizację na dobrym, osiemnastym miejscu.

Wyniki konkursu TCS w Oberstdorfie (K-115); 29.12.2000
Lp.	Zawodnik	Kraj	Skok 1	Skok 2	Nota	(po I s.)
1	SCHMITT Martin		119.0	133.0	268.6	(4.)
2	KASAI Noriaki		116.5	128.5	263.5	(5.)
3	HARADA Masahiko		119.5	128.0	259.5	(3.)
4	MAŁYSZ Adam		116.5	132.5	257.7	(6.)
5	HANNAWALD Sven		121.0	122.0	252.4	(2.)
6	HORNGACHER Stefan		115.5	127.5	249.4	(9.)
7	KAISER Stefan		115.0	120.5	239.4	(8.)
8	HERR Alexander		115.0	116.5	233.7	(7.)
9	AHONEN Janne		111.0	119.0	233.5	(15.)
10	DUFFNER Christof		115.5	117.5	231.4	(10.)
11	HAUTAMAEKI Matti		112.5	117.0	227.6	(12.)
12	ZONTA Peter		111.0	116.5	225.0	(17.)
13	SOININEN Jani		112.5	115.0	224.5	(14.)
14	LOITZL Wolfgang		110.0	115.5	224.4	(18.)
15	HOELLWARTH Martin		126.0	114.5	222.9	(1.)
16	SOLEM Morten		111.5	113.5	221.0	(16.)
17	URH-ZUPAN Primoz		113.0	110.0	214.4	(13.)
18	SKUPIEŃ Wojciech		114.0	109.0	213.4	(11.)
19	MIYAHIRA Hideharu		110.5	111.0	213.2	(19.)
20	GOLDBERGER Andreas		109.5	110.0	207.6	(22.)
21	LINDSTROEM Veli-Matti		109.5	109.5	205.2	(23.)
22	RADELJ Jure		111.0	107.5	204.8	(20.)
22	KANTEE Ville		110.5	108.0	204.8	(21.)
24	WASILJEW Dmitrij		107.0	112.0	204.2	(24.)
25	LOEFFLER Frank		104.0	112.0	201.8	(27.)
26	INGEBRIGTSEN Tommy		101.5	113.0	197.1	(28.)
27	JUSSILAINEN Risto		102.0	112.5	196.1	(30.)
28	UHRMANN Michael		106.0	107.0	192.9	(25.)
29	AAGHEIM Morten		104.5	103.5	188.4	(26.)
30	JAEKLE Hansjoerg		101.5	105.0	180.2	(28.)
31	NIEMINEN Toni		109.5		104.1	(31.)
32	HAUTAMAEKI Jussi		108.0		100.4	(32.)
33	DOENNEM Olav Magne		107.0		97.6	(33.)
34	DESSUM Nicolas		106.0		95.8	(34.)
34	KOCH Martin		106.0		95.8	(34.)
36	KUETTEL Andreas		104.0		92.7	(36.)
37	MUNTERS Johan		103.5		92.3	(37.)
38	DOLEZAL Michal		104.0		90.7	(38.)
39	NEUMAYER Michael		103.5		90.3	(39.)
40	FRAS Damjan		102.0		88.6	(40.)
40	OTTESEN Lasse		102.0		88.6	(40.)
42	REICHEL Frank		102.0		86.1	(42.)
43	CECON Roberto		101.0		85.3	(43.)
44	MOELLINGER Michael		100.5		84.9	(44.)
45	LJOEKELSOEY Roar		99.5		81.6	(45.)
45	NAKAMURA Kazuhiro		99.5		81.6	(45.)
47	STEINAUER Marco		95.5		75.4	(47.)
48	PIEPER Stefan		95.0		74.5	(48.)
49	HORNSCHUH Ronny		84.0		46.2	(49.)
50	WIDHOELZL Andreas		83.0		44.9	(50.)

– Nigdy nie spodziewałem się takiego super początku. To zwykłe szaleństwo! – mówił tuż po zawodach lider niemieckiej reprezentacji: – Bardzo się denerwowałem przed finałową próbą. Wiedziałem, że muszę skoczyć bardzo daleko i ustać. Udało się – przyznał zwycięzca konkursu, który za swoją wygraną otrzymał 35 tysięcy franków szwajcarskich: – Organizatorzy zasługują na wielką pochwałę. Skocznia była doskonale przygotowana nawet na ponad 130-metrowe loty. To dzięki temu byłem w stanie bez problemu ustać tak daleką próbę.

– Ustawienie tak długiego rozbiegu było dużym ryzykiem ze strony jury. Cieszę się, że wszystko się udało. Martin jest teraz w świetnej sytuacji – stwierdził trener reprezentacji Niemiec, Reinhard Hess. – Nie bez powodu Martin nazywany jest „kilerem”. Jest gotowy, aby sięgnąć po zwycięstwo w klasyfikacji generalnej Turnieju Czterech Skoczni – dodawał jego asystent oraz klubowy trener Schmitta, Wolfgang Steiert.

– To był konkurs rozgrywany na granicy bezpieczeństwa, ale na szczęście wszystko dobrze się skończyło – ocenił ekspert stacji RTL Dieter Thoma, który zwycięstwo Schmitta nazwał „szalonym”. Triumfator Turnieju Czterech Skoczni 1989/90 zwrócił jednak uwagę na Adama Małysza: – Najlepszy skoczek tych zawodów został podwójnie skrzywdzony przez sędziów. Najpierw poprzez długość jego skoku, a następnie przez zaniżone noty za styl względem jego konkurentów – stwierdził Niemiec, który następnie dodał: – Najgroźniejszymi rywalami Schmitta w walce o zwycięstwo w turnieju będą Sven Hannawald i Adam Małysz.

– Pierwszy skok Adama był tak zły technicznie, że byłem zdumiony wynikiem. Trzeba wiele umieć, by po takim błędzie na progu wyciągnąć tak dużą odległość. Adam jest w wielkiej formie. Nie wygrał w Oberstdorfie, ale może to zrobić w Garmisch-Partenkirchen czy w Innsbrucku – ocenił po konkursie trener Apoloniusz Tajner w rozmowie dla „Rzeczpospolitej”. Pod wrażeniem próby Małysza z pierwszej serii był zwłaszcza trener Finów, Mika Kojonkoski: – To prawdziwy wojownik. Oddał zły technicznie skok, a mimo to wylądował daleko.

– Pierwszy skok miałem bardzo niedobry technicznie. Za mocno zaatakowałem na progu, później musiałem korygować lot. Byłem zaskoczony niezłym jak na taki błąd rezultatem. Drugi skok to już było to, o co chodzi. W tym drugim skoku mogłem polecieć jeszcze kilka metrów dalej, ale byłem tak wysoko, że się po prostu przestraszyłem. Musiałem skracać lot, bo bym nie ustał tego skoku – przyznał Adam Małysz, cytowany przez „Rzeczpospolitą”: – Nie wiem, czy byłoby 140 metrów, czy trochę mniej, ale nagle poczułem się w powietrzu niebezpiecznie. Bałem się, że będę leżał. Byłem jeszcze bardzo wysoko, a już straciłem z oczu te wszystkie linie, które pokazują poszczególne odległości. Ostatnią widoczną dla skoczka linią jest linia kalkulacyjna, która była na 115. metrze. Musiałem hamować, żeby jakoś wylądować. Nie zrobiłem tego dobrze, tyły nart zaszły na siebie i omal nie leżałem. Skracane skoki są zawsze trudniejsze do ustania niż wykonywane normalnie.

– W ostatniej chwili, na trzy kwadranse przed skokami, przyszywaliśmy do kombinezonów logo nowego sponsora – Poczty Polskiej. Byłem tak zaaferowany, że zapomniałem wziąć na skocznię tak zwaną klinkę, którą wkłada się do buta dla stabilizacji pięty. Kiedy to odkryłem, zdenerwowałem się strasznie. Ale za moment przypomniałem sobie historyjkę, którą dzień wcześniej opowiedział mi nasz fizjolog, Jerzy Żołądź. Profesor bronił przewodu doktorskiego na uniwersytecie w Amsterdamie. Zamówił na tę okazję frak w szacownej, krawieckiej firmie. Przed wyjściem na uroczystość wkłada frak i ze zgrozą zauważa, że na lewym ramieniu ma dużą dziurę. Nie wpada jednak w popłoch, mówi sobie „Nie frak jest ważny, ale to, co mam do powiedzenia”. Obrona profesora wypadła świetnie. „Jestem w podobnej sytuacji”, uspokoiłem się szybko. Biorę, co mam pod ręką, kawałki tektury, ściągam je plastrem i klinka gotowa. Wyskakałem na niej czwarte miejsce! – wspominał reprezentant Polski wydarzenia z piątkowych zawodów na Schattenbergschanze w książce „Małysz: Bogu dziękuję” Andrzeja Stanowskiego i Haliny Zdebskiej.

Zawody w Oberstdorfie okazały się organizacyjnym sukcesem. Po blisko miesięcznej przerwie w Pucharze Świata, fani skoków narciarskich otrzymali widowisko z kilkukrotnym biciem rekordu obiektu, godne inauguracji Turnieju Czterech Skoczni. Miejscowe media zwracały uwagę na jeden mankament, w postaci tradycyjnej wojenki niemiecko-austrackiej na trybunach. Kibice gospodarzy gwizdali podczas prób Austriaków, zaś po upadku Martina Hoellwartha nastąpiła owacja na trybunach. Osoby biorące udział w tym procederze zostały nawet określone mianem „idiotów”.

Dzięki wygranej w Oberstdorfie, Martin Schmitt umocnił się na prowadzeniu w Pucharze Świata. Reprezentant Niemiec miał w swoim dorobku 345 punktów na 400 możliwych i wyprzedzał Mattiego Hautamaekiego (210 pkt.) oraz Svena Hannawalda (175 pkt.). Czwarty na Schattenbergschanze, Adam Małysz zaliczył awans w klasyfikacji z dwudziestej szóstej na jedenastą lokatę.

Sobota dla zawodników była dniem podróży z Oberstdorfu do Garmisch-Partenkirchen. Na sylwestrową niedzielę i ostatni dzień XX wieku zaplanowano treningi oraz kwalifikacje do tradycyjnego noworocznego konkursu na Grosse Olympiaschanze (K-115).

Klasyfikacja Pucharu Świata 2000/01 po Oberstdorfie, 29.12.2000
Lp.	Zawodnik	Kraj	Punkty	Strata
1	SCHMITT Martin		345	0
2	HAUTAMAEKI Matti		210	-135
3	HANNAWALD Sven		175	-170
4	AHONEN Janne		173	-172
4	KASAI Noriaki		173	-172
6	LOITZL Wolfgang		112	-233
7	RADELJ Jure		107	-238
8	KANTEE Ville		102	-243
9	WIDHOELZL Andreas		84	-261
10	HARADA Masahiko		83	-262
11	INGEBRIGTSEN Tommy		79	-266
11	MAŁYSZ Adam		79	-266
13	HORNGACHER Stefan		73	-272
14	UHRMANN Michael		69	-276
15	HOELLWARTH Martin		60	-285
15	SOININEN Jani		60	-285
17	JUSSILAINEN Risto		56	-289
18	LOEFFLER Frank		55	-290
19	LINDSTROEM Veli-Matti		50	-295
20	WASILJEW Dmitrij		49	-296
21	CECON Roberto		44	-301
21	KOCH Martin		44	-301
23	LJOEKELSOEY Roar		40	-305
23	NIEMINEN Toni		40	-305
25	KAISER Stefan		36	-309
26	GOLDBERGER Andreas		35	-310
27	DUFFNER Christof		34	-311
28	HERR Alexander		32	-313
29	JAAFS Kristoffer		31	-314
30	HAUTAMAEKI Jussi		30	-315
30	OKABE Takanobu		30	-315
30	SOLEM Morten		30	-315
33	YOSHIOKA Kazuya		29	-316
33	SKUPIEŃ Wojciech		29	-316
35	ZONTA Peter		22	-323
36	FRAS Damjan		20	-325
37	HUUSKONEN Lassi		16	-329
38	DOENNEM Olav Magne		15	-330
38	OTTESEN Lasse		15	-330
38	JAEKLE Hansjoerg		15	-330
41	URH-ZUPAN Primoz		14	-331
42	MUNTERS Johan		13	-332
43	FUNAKI Kazuyoshi		12	-333
43	MIYAHIRA Hideharu		12	-333
45	FUKITA Yukitaka		10	-335
45	HAKOLA Lauri		10	-335
47	KOBIELEW Walerij		9	-336
48	DESSUM Nicolas		6	-339
49	KUETTEL Andreas		3	-342
50	AUDENRIETH Roland		2	-343
50	SALMINEN Pekka		2	-343
50	AAGHEIM Morten		2	-343
53	FATKULLIN Ildar		1	-344

Klasyfikacja Turnieju Czterech Skoczni 2000/01 po Oberstdorfie, 29.12.2000
Lp.	Zawodnik	Kraj	Punkty	Strata
1	SCHMITT Martin		268.6	0.0
2	KASAI Noriaki		263.5	-5.1
3	HARADA Masahiko		259.5	-9.1
4	MAŁYSZ Adam		257.7	-10.9
5	HANNAWALD Sven		252.4	-16.2
6	HORNGACHER Stefan		249.4	-19.2
7	KAISER Stefan		239.4	-29.2
8	HERR Alexander		233.7	-34.9
9	AHONEN Janne		233.5	-35.1
10	DUFFNER Christof		231.4	-37.2
11	HAUTAMAEKI Matti		227.6	-41.0
12	ZONTA Peter		225.0	-43.6
13	SOININEN Jani		224.5	-44.1
14	LOITZL Wolfgang		224.4	-44.2
15	HOELLWARTH Martin		222.9	-45.7
16	SOLEM Morten		221.0	-47.6
17	URH-ZUPAN Primoz		214.4	-54.2
18	SKUPIEŃ Wojciech		213.4	-55.2
19	MIYAHIRA Hideharu		213.2	-55.4
20	GOLDBERGER Andreas		207.6	-61.0
21	LINDSTROEM Veli-Matti		205.2	-63.4
22	RADELJ Jure		204.8	-63.8
22	KANTEE Ville		204.8	-63.8
24	WASILJEW Dmitrij		204.2	-64.4
25	LOEFFLER Frank		201.8	-66.8
26	INGEBRIGTSEN Tommy		197.1	-71.5
27	JUSSILAINEN Risto		196.1	-72.5
28	UHRMANN Michael		192.9	-75.7
29	AAGHEIM Morten		188.4	-80.2
30	JAEKLE Hansjoerg		180.2	-88.4
31	NIEMINEN Toni		104.1	-164.5
32	HAUTAMAEKI Jussi		100.4	-168.2
33	DOENNEM Olav Magne		97.6	-171.0
34	DESSUM Nicolas		95.8	-172.8
34	KOCH Martin		95.8	-172.8
36	KUETTEL Andreas		92.7	-175.9
37	MUNTERS Johan		92.3	-176.3
38	DOLEZAL Michal		90.7	-177.9
39	NEUMAYER Michael		90.3	-178.3
40	FRAS Damjan		88.6	-180.0
40	OTTESEN Lasse		88.6	-180.0
42	REICHEL Frank		86.1	-182.5
43	CECON Roberto		85.3	-183.3
44	MOELLINGER Michael		84.9	-183.7
45	LJOEKELSOEY Roar		81.6	-187.0
45	NAKAMURA Kazuhiro		81.6	-187.0
47	STEINAUER Marco		75.4	-193.2
48	PIEPER Stefan		74.5	-194.1
49	HORNSCHUH Ronny		46.2	-222.4
50	WIDHOELZL Andreas		44.9	-223.7